puteo

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Latine

pūteō

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈpuːteoː/(classice)
Syllabificatio phonetica: pū·te·ō — morphologica: put-eo

Verbum intransitivum

pūt|eō, -ēre, -uī [1][2][3]

  1. Mali odoris esse. [4]

Coniugatio

Verbum finitum

More information Thema, Vox activa ...
More information Thema, Vox activa ...

Verbum infinitum

More information Modus, infinitivus ...

Dictiones collatae

  • puter, putris
  • putrāmen
  • putrēdō
  • putreō, putrēre
  • putrilāgō

Dictiones derivatae

  • pūtēscō, pūtēscere
  • pūtidus, pūtidē
  • pūtidulus
  • pūtor, pūtōris

Translationes

More information Mali odoris esse ...
More information Mali odoris esse ...
Remove ads

Discretiva

puteo dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

Formae affines

Latine

puteō

Proprietates grammaticales
More information Forma, Modus flexurae ...
Appellatio pronuntiatusque
API: /ˈpute.oː/(classice)
Syllabificatio phonetica: pu·te·ō — morphologica: pute-o

Hispanice

puteo

Proprietates grammaticales
More information Forma, Persona ...
Appellatio pronuntiatusque
API: [puˈteo]
Syllabificatio phonetica: pu·te·o — morphologica: pute-o

Loci

M. Tullius Cicero
-106…-43		Aulus Cornelius Celsus
ca. -25…+50		 Phaedrus
ca. -10…+60		C. Plinius Secundus
23-79		 Isidorus Hispalensis
560-636		 Hildegardis Bingensis
1098-1179
antiq. class.class. II II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class. (44 a.C.n.)

  • Ne Pherecydes quidem, ille Pythagorae magister, potius divinus habebitur quam physicus, quod, cum vidisset haustam aquam de iugi puteo, terrae motus dixit instare. —De divinatione Ciceronis [5][6]

class. (ca. 30 p.C.n.)

  • Mulsum, quo plus mellis habet, defrutum, quo magis incoctum est, passum, ex quo sicciore uva est, eo valentius est. Aqua levissima pluvialis est, deinde fontana, tum ex flumine, tum ex puteo, post haec ex nive aut glacie: gravior his ex lacu, gravissima ex palude. —De Medicina Celsi [7][6]

saec. I. (ca. 45 p.C.n.)

  • Homo in periclum simul ac venit callidus,
Reperire effugium quaerit alterius malo.
Cum decidisset vulpes in puteum inscia
Et altiore clauderetur margine,
Devenit hircus sitiens in eundem locum;
Simul rogavit esset an dulcis liquor
Et copiosus. Illa fraudem moliens:
«Descende, amice; tanta bonitas est aquae,
Voluptas ut satiari non possit mea».
Immisit se barbatus. Tum vulpecula
Evasit puteo nixa celsis cornibus,
Hircumque clauso liquit haerentem vado. —Fabulae Phaedri [8][6]

saec. I. (ca. 78 p.C.n.)

  • perhibetur et Pherecydi, Pythagorae doctori, alia coniectatio, sed et illa divina, haustu aquae e puteo praesensisse ac praedixisse terrae motum. —Naturalis historia Plinii [9][6]
  • Hortos villae iungendos non est dubium riguosque maxime habendos, si contingat, praefluo amne, si minus, e puteo rota organisve pneumaticis vel tollenonum haustu rigatos. —Naturalis historia Plinii [10]

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

  • Potio a Graeca derivatione vocata; hanc enim illi πότος dicunt. Aqua generaliter vocata, quod superficies eius aequalis sit: hinc et aequora. Quam inde recentem dicimus quia non est utilis vetusta, ut vinum, sed statim sublata de flumine et fonte vel puteo; fetescit enim vetusta. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis [11][6]

saec. XII.

  • Quapropter cum omni agmine suo sicut stipulam in puteum inferni proiectus est, ita ut ad eius casum exteriores tenebrae et os infernalis putei cum ipso puteo parata sunt; qui puteus sine mensura est, sicut et numerus perditorum angelorum numerum non habet. —Liber divinorum operum simplicis hominis Hildegardis [12][6]
Remove ads

Fontes

  1. [1]
  2. [2]
  3. [3]
  4. [4]
  5. [5]
  6. [6]
  7. [7]
  8. [8]
  9. [9]
  10. [10]
    Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber undevicesimus, cap. 20, [60] — puteo
  11. [11]
  12. [12]

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads
Remove ads