radio

Solum radio Latine ab hac subpagina tractatur. Vide etiam s.v. Radio.

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈradioː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ra·di·ō — morphologica: radi-o

Notatio

← Latine: radius

Verbum temporale

radi|ō, -āre, -āvī, -ātum ^{[1][2][3][4][5]}

1. (Intrans.) radios emittere, fulgere.
2. (Trans.) radiis onerare.
3. (Deponens) radios emittere → radior.
   • templa marmore nitent et auro radiantur.

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
radi-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	radiō	radiem		radiābam	radiārem	radiābō
II. sing.	radiās	radiēs	radiā!	radiābās	radiārēs	radiābis	radiātō!
III. sing.	radiat	radiet		radiābat	radiāret	radiābit	radiātō!
I. plur.	radiāmus	radiēmus		radiābāmus	radiārēmus	radiābimus
II. plur.	radiātis	radiētis	radiāte!	radiābātis	radiārētis	radiābitis	radiātōte!
III. plur.	radiant	radient		radiābant	radiārent	radiābunt	radiantō!
Thema	Vox passiva
radi-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	radior	radier		radiābar	radiārer	radiābor
II. sing.	radiāris	radiēris	radiāre!	radiābāris	radiārēris	radiāberis	radiātor!
III. sing.	radiātur	radiētur		radiābātur	radiārētur	radiābitur	radiātor!
I. plur.	radiāmur	radiēmur		radiābāmur	radiārēmur	radiābimur
II. plur.	radiāminī	radiēminī	radiāminī!	radiābāminī	radiārēminī	radiābiminī	—
III. plur.	radiantur	radientur		radiābantur	radiārentur	radiābuntur	radiantor!

Thema	Vox activa
radiāv-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	radiāvī	radiāverim	radiāveram	radiāvissem	radiāverō
II. sing.	radiāvistī	radiāveris	radiāverās	radiāvissēs	radiāveris
III. sing.	radiāvit	radiāverit	radiāverat	radiāvisset	radiāverit
I. plur.	radiāvimus	radiāverimus	radiāverāmus	radiāvissēmus	radiāverimus
II. plur.	radiāvistis	radiāveritis	radiāverātis	radiāvissētis	radiāveritis
III. plur.	radiāvērunt	radiāverint	radiāverant	radiāvissent	radiāverint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	radiāre	radiāvisse	radiātūrum, -am, -um esse	radiāns		radiātūrus, -a, -um­
Vox passiva	radiārī	radiātum, -am, -um esse	radiātum īrī		radiātus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
radiandī		radiandus, -a, -um			radiātum	radiātū

Dictiones collatae

• radiolus
• radiōsus
• radium
• radius

Dictiones derivatae

• radiāns
• radiātilis
• radiātio
• radiātus

Translationes

Radios emittere	dilatare ▼

Radios emittere	collabi ▲

Anglice: radiate (en), shine (en) Germanice: strahlen (de), glänzen (de), schimmern (de)

Radiis onerare	dilatare ▼

Radiis onerare	collabi ▲

Anglice: irradiate (en), illuminate (en) Germanice: bestrahlen (de)

Discretiva

radio dictio est in variis linguis:

• Anglice: radio
• Batave: radio
• Dacoromane: radio
• Danice: radio
• Esperantice: radio
• Finnice: radio
• Francogallice: radio
• Hispanice: radio
• Italice: radio
• Norvegice: radio
• Polonice: radio
• Suecice: radio

Dictiones similes

• Bohemice: rádio
• Germanice: Radio
• Hungarice: rádió
• Lusitane: rádio
• Neograece: ράδιο
• Ruthenice: радио

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
radiō	casus dativus singularis	substantivi radium
radiō	casus ablativus singularis	substantivi radium
radiō	casus dativus singularis	substantivi radius
radiō	casus ablativus singularis	substantivi radius

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈra.di.oː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ra·di·ō — morphologica: radi-o

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• nam pastinaca latrocinatur ex occulto transeuntes radio, quod telum est ei, figens. —Naturalis historia Plinii ^[6][7]

Fontes