res

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /reːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: rēs — morphologica: res

Notatio

A lingua prisca Indoeuropaea *reH₁is “res pretiosa”.

Nomen substantivum

rēs, reī fem.

1. √ Quidquid exsistat, vel cogitetur ut exsistere, quam ens discretum, vel animatum vel inanimatum; aliqui discretus est ut cogitare.

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	rēs	rēs	I
gen.	reī	rērum	II
dat.	reī	rēbus	III
acc.	rem	rēs	IV
abl.	rē	rēbus	VI
voc.	rēs	rēs	V

Dictiones derivatae

• Francogallice: rien
• Walonice: rén
• reālis
• rēcula

Collocationes

• concordia res parvae crescunt.
• In medias res
• res publica
• res gestae
• re vera

Translationes

quidquid exsistat	dilatare ▼

quidquid exsistat	collabi ▲

Albaruthenice: рэч (be) ‎(reč) Anglice: thing (en) Batave: ding (nl) n Bohemice: věc (cs) f Bosnice: stvar (bs) f Catalane: cosa (ca) f Dacoromane: lucru (ro) n Esperantice: kozo (eo) Extrematurane: cosa (ext) f Francogallice: chose (fr) f Gallaice: cousa (gl) f Germanice: Ding (de) f, Sache (de) f Graeca Antiqua: πρᾶγμα (grc) n ‎(prâgma) Hispanice: cosa (es) f Italice: cosa (it) f Iudaeohispanice: koza (lad) f Lusitane: coisa (pt) f Luxemburgice: Saach (lb) f Neograece: πράγμα (el) n ‎(prágma) Polonice: rzecz (pl) f Ruthenice: вещь (ru) f ‎(veščʹ) Salamaece: coisa f Scotice: thing (sco) Suecice: ting (sv) n, sak (sv) c Walonice: sacwè (wa), cayet (wa), tchôze (wa)