ridicula

Discretiva

ridicula dictio est in variis linguis:

Dictiones similes

• Catalane: ridícula
• Hispanice: ridícula
• Lusitane: ridícula

Formae affines

Latine

rīdicula

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
rīdicula	casus nominativus singularis · genus femininum	adiectivi rīdiculus
rīdicula	casus vocativus singularis · genus femininum	adiectivi rīdiculus
rīdicula	casus nominativus pluralis · genus neutrum	adiectivi rīdiculus
rīdicula	casus accusativus pluralis · genus neutrum	adiectivi rīdiculus
rīdicula	casus vocativus pluralis · genus neutrum	adiectivi rīdiculus

Appellatio pronuntiatusque

API: /riːˈdi.ku.la/

(classice)

Syllabificatio phonetica: rī·di·cu·la — morphologica: ridicul-a

rīdiculā

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
rīdiculā	secunda singularis	praesens	activa	imperativus	rīdiculō (rīdiculāre)

Forma	Modus flexurae	originis
rīdiculā	casus ablativus singularis · genus femininum	adiectivi rīdiculus

Appellatio pronuntiatusque

API: /riːˈdi.ku.laː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: rī·di·cu·lā — morphologica: ridicul-a

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43

Gaius Valerius Catullus -87…-54

Marcus Valerius Martialis 40-103

antiq.

class.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (ca. 85 a.C.n. / 669 a.u.)

• Sin auditoris studium defatigatio abalienavit a causa, te brevius, quam paratus fueris, esse dicturum commodum est polliceri; non imitaturum adversarium. Sin res dabit, non inutile est ab aliqua re nova aut ridicula incipere aut ex tempore quae nata sit, quod genus strepitu, acclamatione; aut iam parata, quae vel apologum vel fabulam vel aliquam contineat inrisionem; aut si rei dignitas adimet iocandi facultatem, aliquid triste, novum, horribile statim non incommodum est inicere. —De inventione Ciceronis ^[1]

class.

• O rem ridiculam, Cato, et iocosam,

dignamque auribus et tuo cachinno.

ride, quicquid amas, Cato, Catullum:

res est ridicula et nimis iocosa.

deprendi modo pupulum puellae

trusantem: hunc ego, si placet Dionae,

protelo rigida mea cecidi. —Carmina Catulli ^[2][3]

saec. I.  (ca. 85-102 p.C.n.)

• Dicit se vetulam, cum sit Caerellia pupa:

Pupam se dicit Gellia, cum sit anus.

Ferre nec hanc possis, possis, Colline, nec illam:

Altera ridicula est, altera putidula. —Epigrammata M. Valerii Martialis ^[4][3]

Fontes

1. Marcus Tullius Cicero - De inventione. (The Latin Library): Liber primus. XVII.. [25] — ridicula