ridiculus

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /riːˈdi.ku.lus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: rī·di·cu·lus — morphologica: ridicul-us

Formae aliae

• rīdiclus

Notatio

← Latine: rīdeō (rīdēre)

Nomen adiectivum

rīdĭcŭl|us, -a, -um, Adverbium: rīdiculē

1. Risum movens, iocosus, qui ridere facit.
2. Qui in rebus turpibus ridetur

Dictiones collatae

Synonyma

1. rīdiculōsus, iocōsus
2. rīdiculōsus, stultus

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	rīdiculus	rīdicula	rīdiculum	nom.	rīdiculī	rīdiculae	rīdicula
gen.	rīdiculī	rīdiculae	rīdiculī	gen.	rīdiculōrum	rīdiculārum	rīdiculōrum
dat.	rīdiculō	rīdiculae	rīdiculō	dat.	rīdiculīs	rīdiculīs	rīdiculīs
acc.	rīdiculum	rīdiculam	rīdiculum	acc.	rīdiculōs	rīdiculās	rīdicula
abl.	rīdiculō	rīdiculā	rīdiculō	abl.	rīdiculīs	rīdiculīs	rīdiculīs
voc.	rīdicule	rīdicula	rīdiculum	voc.	rīdiculī	rīdiculae	rīdicula

rīdiculus superlativus	dilatare ▼

rīdiculus superlativus	collabi ▲

superlativus singularis				superlativus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	rīdiculissimus	rīdiculissima	rīdiculissimum	nom.	rīdiculissimī	rīdiculissimae	rīdiculissima
gen.	rīdiculissimī	rīdiculissimae	rīdiculissimī	gen.	rīdiculissimōrum	rīdiculissimārum	rīdiculissimōrum
dat.	rīdiculissimō	rīdiculissimae	rīdiculissimō	dat.	rīdiculissimīs	rīdiculissimīs	rīdiculissimīs
acc.	rīdiculissimum	rīdiculissimam	rīdiculissimum	acc.	rīdiculissimōs	rīdiculissimās	rīdiculissima
abl.	rīdiculissimō	rīdiculissimā	rīdiculissimō	abl.	rīdiculissimīs	rīdiculissimīs	rīdiculissimīs
voc.	rīdiculissime	rīdiculissima	rīdiculissimum	voc.	rīdiculissimī	rīdiculissimae	rīdiculissima

Translationes

Qui ridere facit	dilatare ▼

Qui ridere facit	collabi ▲

Anglice: humorous (en), funny (en) Francogallice: drôle (fr) Germanice: drollig (de), lustig (de), komisch (de), possierlich (de) Italice: buffo (it)

Qui in rebus turpibus ridetur	dilatare ▼

Qui in rebus turpibus ridetur	collabi ▲

Anglice: ridiculous (en), laughable (en) Francogallice: ridicule (fr) Germanice: lächerlich (de), verlachenswert (de) Italice: ridicolo (it)

Loci

Apuleius ca. 125-170

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 170 p.C.n.)

• His dictis perterritus temptare formam adgredior. Iniecta manu nasum prehendo: sequitur; aures pertracto: deruunt. Ac dum directis digitis et detortis nutibus praesentium denotor, dum risus ebullit, inter pedes circumstantium frigido sudore defluens evado.Nec postea debilis ac sic ridiculus Lari me patrio reddere potui, sed capillis hinc inde laterum deiectis aurium vulnera celavi, nasi vero dedecus linteolo isto pressim adglutinato decenter obtexi.» —Metamorphoseon libri XI Apulei ^[1][2]

Fontes