scribendi

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Discretiva

scribendi dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

More information Forma, Persona ...
More information Forma, Modus flexurae ...

Appellatio pronuntiatusque

API: /skriːˈben.diː/(classice)
Syllabificatio phonetica: scrī·ben·dī — morphologica: scrib-end-i
Remove ads

Loci

M. Tullius Cicero
–106…–43		 Decimus Iunius Iuvenalis
ca. 60-130
antiq. class. I II III IV V VI VII VIII IX X XI XII XIII XIV XV XVI XVII XVIII XIX XX XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

  • nam quibusdam, et iis quidem non admodum indoctis, totum hoc displicet philosophari. quidam autem non tam id reprehendunt, si remissius agatur, sed tantum studium tamque multam operam ponendam in eo non arbitrantur. erunt etiam, et ii quidem eruditi Graecis litteris, contemnentes Latinas, qui se dicant in Graecis legendis operam malle consumere. postremo aliquos futuros suspicor, qui me ad alias litteras vocent, genus hoc scribendi, etsi sit elegans, personae tamen et dignitatis esse negent. —De finibus bonorum et malorum Ciceronis [1][2]

Latinitas postclassica

saec. II.  (ca. 100/128 p.C.n.)

  • Nil erit ulterius quod nostris moribus addat
posteritas, eadem facient cupientque minores,
omne in praecipiti vitium stetit. utere velis,
totos pande sinus. dices hic forsitan ‹unde
ingenium par materiae? unde illa priorum
scribendi quodcumque animo flagrante liberet
simplicitas? «cuius non audeo dicere nomen?
quid refert dictis ignoscat Mucius an non?»
pone Tigillinum, taeda lucebis in illa
qua stantes ardent qui fixo gutture fumant,
et latum media sulcum deducit harena.› —Saturae D. Iuni Iuvenalis [3][2]

Fontes

  1. [1]
  2. [2]
  3. [3]

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads
Remove ads