scribendus

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /skriːˈben.dus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: scrī·ben·dus — morphologica: scrib-end-us

Notatio

← Latine: scrībō (scrībere)

Gerundivum

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus­	Casu	Verbum
scrībendus	—	—	passiva	gerundivum­	nominativo	scrībō (scrībere)

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	scrībendus	scrībenda	scrībendum	nom.	scrībendī	scrībendae	scrībenda
gen.	scrībendī	scrībendae	scrībendī	gen.	scrībendōrum	scrībendārum	scrībendōrum
dat.	scrībendō	scrībendae	scrībendō	dat.	scrībendīs	scrībendīs	scrībendīs
acc.	scrībendum	scrībendam	scrībendum	acc.	scrībendōs	scrībendās	scrībenda
abl.	scrībendō	scrībendā	scrībendō	abl.	scrībendīs	scrībendīs	scrībendīs
voc.	scrībende	scrībenda	scrībendum	voc.	scrībendī	scrībendae	scrībenda

Loci

Isidorus Hispalensis 560-636

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas mediaevalis

saec. VII.

• Assiduus dicebatur apud antiquos qui assibus ad aerarium expensum conferendis erat, et in negotiis quoque publicis frequens; unde et per S, non per D scribendus est. —Etymologiarum libri XX Isidori Hispalensis ^[1][2]

Fontes