scribendos

Discretiva

scribendos dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
scrībendōs	casus accusativus pluralis · genus masculinum	gerundivi scrībendus

Appellatio pronuntiatusque

API: /skriːˈben.doːs/

(classice)

Syllabificatio phonetica: scrī·ben·dōs — morphologica: scrib-end-os

Loci

Titus Livius –58…+17

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Extremo anni, quia Sp. Postumius consul renuntiaverat peragrantem se propter quaestiones utrumque litus Italiae desertas colonias Sipontum supero Buxentum infero mari invenisse, triumviri ad colonos eo scribendos ex senatus consulto ab T. Maenio praetore urbano creati sunt L. Scribonius Libo M. Tuccius Cn. Baebius Tamphilus. —Ab urbe condita Titi Livii ^[1][2]

Fontes