secabis

Discretiva

secabis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
secābis	secunda singularis	futurum	activa	indicativus	secō (secāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /seˈkaːbis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: se·cā·bis — morphologica: sec-abis

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Quae custodienda in olearum cura Cato iudicaverit, ipsius verbis optime praecipiemus: «Taleas oleagineas, quas in scrobe saturus eris, tripedaneas facito, diligenterque tractato, ne liber laboret, cum dolabis aut secabis. quas in seminario saturus eris, pedales facito. …» —Naturalis historia Plinii ^[1][2]

Fontes