seco

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈsekoː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: se·cō — morphologica: sec-o

Notatio

← a lingua Protoindoeuropaea: *sek-

Verbum transitivum

sec|ō, -āre, -uī, sectum, sectūrus sive secātūrus ^{[1][2][3][4][5]}

1. Excīdere, excīdendo elaborare
2. In partes dividere
3. (Medicina) (membra) amputare

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
sec-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	secō	secem		secābam	secārem	secābō
II. sing.	secās	secēs	secā!	secābās	secārēs	secābis	secātō!
III. sing.	secat	secet		secābat	secāret	secābit	secātō!
I. plur.	secāmus	secēmus		secābāmus	secārēmus	secābimus
II. plur.	secātis	secētis	secāte!	secābātis	secārētis	secābitis	secātōte!
III. plur.	secant	secent		secābant	secārent	secābunt	secantō!
Thema	Vox passiva
sec-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	secor	secer		secābar	secārer	secābor
II. sing.	secāris	secēris	secāre!	secābāris	secārēris	secāberis	secātor!
III. sing.	secātur	secētur		secābātur	secārētur	secābitur	secātor!
I. plur.	secāmur	secēmur		secābāmur	secārēmur	secābimur
II. plur.	secāminī	secēminī	secāminī!	secābāminī	secārēminī	secābiminī	—
III. plur.	secantur	secentur		secābantur	secārentur	secābuntur	secantor!

Thema	Vox activa
secu-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	secuī	secuerim	secueram	secuissem	secuerō
II. sing.	secuistī	secueris	secuerās	secuissēs	secueris
III. sing.	secuit	secuerit	secuerat	secuisset	secuerit
I. plur.	secuimus	secuerimus	secuerāmus	secuissēmus	secuerimus
II. plur.	secuistis	secueritis	secuerātis	secuissētis	secueritis
III. plur.	secuērunt	secuerint	secuerant	secuissent	secuerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	secāre	secuisse	secātūrum, -am, -um esse	secāns		secātūrus, -a, -um­
Vox passiva	secārī	sectum, -am, -um esse	sectum īrī		sectus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
secandī		secandus, -a, -um			sectum	sectū

Dictiones derivatae

• saxum
• secābilis
• secāmenta, secāmentōrum
• secēna
• secespita
• sectārius
• sectilis
• sectiō
• sectīvus
• sector, sectōris
• sectūra
• secula
• secūris
• sēgmen
• sēgmentum
• sīca

Composita

• circumsecō, circumsecāre
• cōnsecō, cōnsecāre
• dēsecō, dēsecāre
• dissecō, dissecāre
• exsecō, exsecāre
• īnsecō, īnsecāre
• intersecō, intersecāre
• persecō, persecāre
• praesecō, praesecāre
• prōsecō, prōsecāre
• resecō, resecāre
• subsecō, subsecāre

Translationes

Excīdere, excīdendo elaborare	dilatare ▼

Excīdere, excīdendo elaborare	collabi ▲

Anglice: cut (en), cut off (en) Esperantice: sekci (eo) Germanice: schneiden (de), abschneiden (de), zerschneiden (de), sezieren (de)

In partes dividere	dilatare ▼

In partes dividere	collabi ▲

Anglice: cleave (en), divide (en) Germanice: durchschneiden (de), zerlegen (de), teilen (de)

Membra amputare	dilatare ▼

Membra amputare	collabi ▲

Anglice: operate (en), amputate (en), castrate (en) Germanice: operieren (de), amputieren (de), kastrieren (de)

Discretiva

seco dictio est in variis linguis:

• Hispanice: seco
• Italice: seco
• Lusitane: seco

Dictiones similes

• Italice: secco

Formae affines

Italice

seco

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
seco	prima singularis	praesens	activa	indicativus	secare

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈseko/

Syllabificatio phonetica: se·co — morphologica: sec-o

Hispanice

seco

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
seco	prima singularis	praesens	activa	indicativus	secar

Appellatio pronuntiatusque

API: [ˈseko]

Syllabificatio phonetica: se·co — morphologica: sec-o

Loci

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

Anicius Manlius Torquatus Severinus Boetius ca. 480-525

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• ‘Quod est’ in has species divido, ut sint corporalia aut incorporalia; nihil tertium est. Corpus quomodo divido? ut dicam: aut animantia sunt aut inanima. Rursus animantia quemadmodum divido? ut dicam: quaedam animum habent, quaedam tantum animam, at sic: quaedam impetum habent, incedunt, transeunt, quaedam solo affixa radicibus aluntur, crescunt. Rursus animalia in quas species seco? aut mortalia sunt aut immortalia. —Ad Lucilium epistulae morales Senecae ^[6][7]

Latinitas postclassica

saec. VI.

• Quod si diapente efficere volumus, quinque partibus totam chordam, id est spatium ab E ad F divido ac tres uni proportioni, duas vero reliquae dabo, atque ita posito semisphaerio, secundum superius dictum modum consonantias dissonantiasque perpendo; item si diapason consonantiam temptare voluero, totum tribus partibus seco, atque in unam duasque distribuens easdem simul vel alterutram pulsans quid consonet, vel quod dissonet utraque cognosco. —De institutione musica Boetii ^[8][7]

Fontes