secant

Discretiva

secant dictio est in variis linguis:

• Anglice: secant
• Catalane: secant

Dictiones similes

• Francogallice: sécant

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
secant	tertia pluralis	praesens	activa	indicativus	secō (secāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈsekant/

(classice)

Syllabificatio phonetica: se·cant — morphologica: sec-ant

Loci

Aulus Cornelius Celsus 30

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Duriores osse dentes sunt, quorum pars maxillae, pars superiori ossi malarum haeret. Ex his quaterni primi, quia secant, τομικοὶ a Graecis nominantur; hi deinde quattuor caninis dentibus ex omni parte cinguntur; —De Medicina Celsi ^[1][2]

saec. I.

• in ventre mollis est tenuisque cutis crocodilo: ideo se ut territi mergunt delphini subeuntesque alvum illa secant spina. —Naturalis historia Plinii ^[3][2]

Fontes