secantium

Discretiva

secantium dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
secantium	casus genitivus pluralis	participii secāns

Appellatio pronuntiatusque

API: /seˈkantium/

(classice)

Syllabificatio phonetica: se·can·ti·um — morphologica: sec-ant-ium

Loci

Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas postclassica

saec. IV.

• Deinde, ut illud dicam quod culpabile non est, si tanta suffert pro salute carnis suae inter manus secantium sive urentium medicorum, quanta debet sufferre pro salute sua inter furores quorumlibet inimicorum? —De patientia Augustini ^[1][2]

Fontes

1. Aurelius Augustinus Hipponensis, De patientia. (Universitas Turicensis): . Caput VII, p. [6] — secantium
2. Vicicitatio: secantium.