secans

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈsekaːns/

(classice)

Syllabificatio phonetica: se·cāns — morphologica: sec-ans

Notatio

← Latine: secō (secāre)

Participium

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
secāns	—	praesens	activa	participium	secō (secāre)

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	secāns	secāns	secāns	nom.	secantēs	secantēs	secantia
gen.	secantis	secantis	secantis	gen.	secantium	secantium	secantium
dat.	secantī	secantī	secantī	dat.	secantibus	secantibus	secantibus
acc.	secantem	secantem	secāns	acc.	secantēs secantīs	secantēs secantīs	secantia
abl.	secante secantī	secante secantī	secante secantī	abl.	secantibus	secantibus	secantibus
voc.	secāns	secāns	secāns	voc.	secantēs	secantēs	secantia

Translationes

Participium	dilatare ▼

Participium	collabi ▲

Anglice: cutting (en) Germanice: schneidend (de)

Loci

Aulus Cornelius Celsus 30

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Quarta ab eodem vertice per medium caput ad frontem procedit; eaque modo sub imo capillo desinit, modo frontem ipsam secans inter supercilia finit … —De Medicina Celsi ^[1][2]

saec. I.

• amnes Saros, Cydnos, Tarsum liberam urbem procul a mari secans. —Naturalis historia Plinii ^[3][2]

Fontes