secantur

Discretiva

secantur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
secantur	tertia pluralis	praesens	passiva	indicativus	secō (secāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /seˈkantur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: se·can·tur — morphologica: sec-antur

Loci

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Interamnae in Umbria quater anno secantur, etiam non rigua; rigua vero ter plerisque in locis, et postea in ipso pabulo non minus emolumenti est quam e feno. —Naturalis historia Plinii ^[1][2]

Fontes