secare

Discretiva

secare dictio est in variis linguis:

• Italice: secare

Formae affines

Latine

secāre

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
secāre	secunda singularis	praesens	passiva	imperativus	secō (secāre)
secāre	—	praesens	activa	infinitivus	secō

Appellatio pronuntiatusque

API: /seˈkaːre/

(classice)

Syllabificatio phonetica: se·cā·re — morphologica: sec-are

Hispanice

secare

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
secare	prima singularis	futurum	activa	coniunctivus	secar †
secare	tertia singularis	futurum	activa	coniunctivus	secar †

Appellatio pronuntiatusque

API: [seˈkaɾe]

Syllabificatio phonetica: se·ca·re — morphologica: sec-are

Loci

Aulus Cornelius Celsus 30

C. Plinius Secundus 23-79

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Meges quoniam is infirmior est potestque in aliqua prominentia incidere, inciso[q]ue super illa corpore qua cavum subest, non secare, sed relinquere quod iterum incidi necesse sit, ferramentum fecit rectum, in summa parte labrosum, in ima semicirculatum acutumque. —De Medicina Celsi ^[1][2]

saec. I.

• Testudinum putamina secare in laminas lectosque et repositoria iis vestire Carvilius Pollio instituit, prodigi et sagacis ad luxuriae instrumenta ingenii. —Naturalis historia Plinii ^[3][2]

Fontes