servabantur

Discretiva

servabantur dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
servābantur	tertia pluralis	imperfectum	passiva	indicativus	servō (servāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /serwaːˈbantur/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ser·vā·ban·tur — morphologica: serv-abantur

Loci

Lucius Annaeus Seneca -3/+65

P. Cornelius Tacitus ca. 116

Franciscus Petrarca 1304-1374

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Servabantur interim generosae illi aves et instrumenta epularum camelis vehebantur, cum sortirentur milites eius, quis male periret, quis peius viveret. —De ira Senecae ^[1][2]

Latinitas postclassica

saec. II.

• cognitum id Neroni, excubiasque militaris, quae ut coniugi imperatoris olim, tum ut matri servabantur, et Germanos nuper eundem in honorem custodes additos degredi iubet. —Annales P. Cornelii Taciti ^[3][2]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• Occurrit illud Augusti Cesaris, qui, cum Alexandrie esset et artrum ubi Egypti regum cineres pretiosis piramidibus servabantur intrasset, corpus quidem Alexandri Macedonis libenter aspexit; interrogatus vero num et Ptholomei reliquias vellet inspicere: Reges se, inquit, velle videre non mortuos. —De viris illustribus Petrarcae ^[4][2]

Fontes