servaberis

Discretiva

servaberis dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
servāberis	secunda singularis	futurum	passiva	indicativus	servō (servāre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /serˈwaːberis/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ser·vā·be·ris — morphologica: serv-aberis

Loci

P. Ovidius Naso -42…+18

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class. (ca. 2-8)

• Mermeros, accepto tum vulnere tardius ibat;

et Pholus et Melaneus et Abas praedator aprorum,

quique suis frustra bellum dissuaserat augur

Asbolus: ille etiam metuenti vulnera Nesso

“ne fuge! ad Herculeos" inquit "servaberis arcus.” —Metamorphoses Ovidii Nasonis ^[1][2]

Fontes