servata

Discretiva

servata dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

servāta

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
servāta	casus nominativus singularis · genus femininum	participii servātus
servāta	casus vocativus singularis · genus femininum	participii servātus
servāta	casus nominativus pluralis · genus neutrum	participii servātus
servāta	casus accusativus pluralis · genus neutrum	participii servātus
servāta	casus vocativus pluralis · genus neutrum	participii servātus

Appellatio pronuntiatusque

API: /serˈwaːta/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ser·vā·ta — morphologica: servat-a

servātā

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
servātā	casus ablativus singularis · genus femininum	participii servātus

Appellatio pronuntiatusque

API: /serˈwaːtaː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ser·vā·tā — morphologica: servat-a

Loci

M. Tullius Cicero -106…-43	Titus Livius -58…+17	Marcus Terentius Varro -37	P. Ovidius Naso -42…+18	L. Iunius Moderatus Columella ca. 4-70	C. Plinius Secundus 23-79	M. Fabius Quintilianus ca. 35-100	Decimus Iunius Iuvenalis 100-128	Aurelius Augustinus Hipponensis 354-430	Franciscus Petrarca 1304-1374	Ulco Cats Bussemaker 1810–1865
class.	class.	class.	class.	I	I	I	II	IV	XIV	XIX

Latinitas Romana

class.

• quae cum duas urbis in quibus locata fuerat captas incensasque vidisset, bis ex duorum bellorum flamma ferroque servata est; quae Carthaginiensium victoria loco mutato religionem tamen non amisit, P. Africani virtute religionem simul cum loco recuperavit. —In C. Verrem actio secunda Ciceronis ^[1]

class.

• Frui namque pace optimo consilio cum populo Romano servata per intestina arma non licuit; quorum causa atque initium traditur ex certamine factionum ortum, quae fuerunt eruntque pluribus populis exitio quam bella externa, quam fames morbive, quaeque alia in deum iras velut ultima publicorum malorum vertunt. —Ab urbe condita Titi Livii ^[2][3]

class.

• Non in terra in sationibus servata analogia? nec cuiusmodi in praeterito tempore fructuum genera reddidit, similia in praesenti reddit? et cuiusmodi tritico iacto reddidit segetes, sic ordeo sato proportione reddidit parilis? Non ut Europa habet flumina, lacus, montis, campos, sic habet Asia? —De lingua Latina Varronis ^[4]

class.

• Si tibi non opus est servata, stulte, puella,

at mihi fac serves, quo magis ipse velim!

quod licet, ingratum est; quod non licet acrius urit.

ferreus est, siquis, quod sinit alter, amat

speremus pariter, pariter metuamus amantes,

et faciat voto rara repulsa locum. —Amores Ovidii Nasonis ^[5][3]

saec. I.

• Haec cibaria non omnibus promiscue spargenda sunt, sed in singulis saeptis, quae arundinibus contexi oportere proposueram, portione servata quinque feminarum et unius maris, ponenda sunt cibaria, nec minus aqua, quae sit idonea potui. —De re rustica L. Iunii Moderati Columellae ^[6][3]

saec. I.

• quadripedes et fronde eorum gaudent, et homini non minore rapiciorum suis horis gratia quam cymarum, flavidorum quoque et in horreis enecatorum vel maiore quam virentium. ipsa vero durant et in sua terra servata et postea passa paene ad alium proventum, famemque sentiri prohibent. —Naturalis historia Plinii ^[7]

saec. I.

• Illa quoque servata est a multis differentia, ut ad, cum esset praepositio, d litteram, cum autem coniunctio, t acciperet, itemque cum, si tempus significaret, per qu, si comitem, per c ac duas sequentes scriberetur. —Institutio oratoria Quintiliani ^[8][3]

Latinitas postclassica

saec. II.

• Natali, Corvine, die mihi dulcior haec lux,

qua festus promissa deis animalia caespes

expectat. niveam reginae ducimus agnam,

par vellus dabitur pugnanti Gorgone Maura;

sed procul extensum petulans quatit hostia funem

Tarpeio servata Iovi frontemque coruscat,

quippe ferox vitulus templis maturus et arae

spargendusque mero, quem iam pudet ubera matris

ducere, qui vexat nascenti robora cornu. —Saturae D. Iuni Iuvenalis ^[9]

saec. IV.

• Erit ergo idem spatium temporis, et idem numerus pedum et metro et versui, communisque quidam terminus, ultra quem progredi utrumque non debeat: quamvis metrum quadruplicatis pedibus, a quibus esse incipit; versus autem quadruplicatis temporibus, a quibus et ipse esse incipit, finiatur: ut crescendi scilicet modum quaternaria illa ratione servata metrum cum versu communicaverit in pedibus, versus cum metro in temporibus. —De musica Augustini ^[10]

Latinitas humanistica

saec. XIV.

• Dilecta tibi interim et amantissima uxor eripitur, Felix morte sua nec in hunc servata dolorem; multo quidem sua morte felicior quam uxor Evandria, de qua id dictum est; illi enim ne unius, huic ne plurimorum filiorum acerbum interitum videret, tempestiva morte consultum est. —Epistole familiares Petrarcae ^[11]

Latinitas nova

saec. XIX.

• Ubi igitur omnia acciderunt perinde ac si alicuius gratia facta essent, haec sunt servata, quum casu essent apte constituta. —Aristotelis Physica Bussemakeri ^[12][3]

Fontes

1. Marcus Tullius Cicero - In C. Verrem actio secunda. (The Latin Library): Liber quartus. XXXV. [78] — servata
4. Marcus Terentius Varro - De lingua Latina. Liber nonus, XX. p. 27 — servata
7. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber duodevicesimus, cap. 34, [127] — servata
9. Decimus Iunius Iuvenalis, Saturae. (Ed. brevique adnotatione critica instr. W. V. Clausen, Oxford 1959). Satura XII, versus 6 — servata
10. Aurelius Augustinus Hipponensis, De musica. (Universitas Turicensis): Liber tertius. Caput IX, p. 21. — servata
11. Franciscus Petrarca (Italice: Francesco Petrarca) - Epistole familiares. (Universitas Turicensis): Liber VIII. 1: [11] — servata