singuli

Latine

I
Cardinalis:	unus
Ordinalis:	primus prior
Adverbium:	semel
Distributivus:	singuli
Multiplicativus:	simplex
Collectivus:	unio
0 – I – II

Notatio

A lingua prisca Indoeuropaea *sem-. Notatio partis -gul- incerta est. Vide radicem sem.

Nomen adiectivum

sĭngŭl|ī, -ae, -a (pl; sg: unus vel singularis)

1. √ Unus quisque.
2. Singulares
3. Separati, individuales.

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	—	—	—	nom.	sĭngŭlī	sĭngŭlae	sĭngŭla
gen.	—	—	—	gen.	sĭngŭlōrum	sĭngŭlārum	sĭngŭlōrum
dat.	—	—	—	dat.	sĭngŭlīs	sĭngŭlīs	sĭngŭlīs
acc.	—	—	—	acc.	sĭngŭlōs	sĭngŭlās	sĭngŭla
abl.	—	—	—	abl.	sĭngŭlīs	sĭngŭlīs	sĭngŭlīs
voc.	—	—	—	voc.	sĭngŭlī	sĭngŭlae	sĭngŭla

Dictiones derivatae

Collocationes

• in dies singulos

Translationes

Anglice

√ one each; singular ☞en; separate

Esperantice

√ singulara ☞eo

Germanice

√ singulär ☞de