singularis

Latine

singulāris

 → Discretiva 

Appellatio pronuntiatusque

API: /sin.guˈlaːris/

(classice)

Syllabificatio phonetica: sin·gu·lā·ris — morphologica: singular-is

Notatio

← Latine: singulus

Nomen adiectivum

singulār|is, -is, -e

1. Ad singulum pertinens.

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	singulāris	singulāris	singulāre	nom.	singulārēs	singulārēs	singulāria
gen.	singulāris	singulāris	singulāris	gen.	singulārium	singulārium	singulārium
dat.	singulārī	singulārī	singulārī	dat.	singulāribus	singulāribus	singulāribus
acc.	singulārem	singulārem	singulāre	acc.	singulārēs	singulārēs	singulāria
abl.	singulārī	singulārī	singulārī	abl.	singulāribus	singulāribus	singulāribus
voc.	singulāris	singulāris	singulāre	voc.	singulārēs	singulārēs	singulāria

Dictiones derivatae

• singulāritās
• singulāriter
• singulārius

Translationes

Ad singulum pertinens	dilatare ▼

Ad singulum pertinens	collabi ▲

Anglice: lone (en), single (en), singular (en) Germanice: einzeln (de), singulär (de), vereinzelt (de)

Discretiva

singularis dictio est in variis linguis:

• Batave: singularis
• Danice: singularis
• Suecice: singularis

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
singulāris	casus nominativus singularis · genus femininum	adiectivi singulāris
singulāris	casus nominativus singularis · genus masculinum	adiectivi singulāris
singulāris	casus genitivus singularis	adiectivi singulāris
singulāris	casus vocativus singularis · genus femininum	adiectivi singulāris
singulāris	casus vocativus singularis · genus masculinum	adiectivi singulāris

Appellatio pronuntiatusque

API: /sin.guˈlaːris/

(classice)

Syllabificatio phonetica: sin·gu·lā·ris — morphologica: singular-is

Latinitas Romana

saec. I.  (ca. 78 p.C.n.)

• excedit fidem inpudens cura, qua sordes virilitatis contra scorpionum ictus  singularis  remedii celeberrimi auctores clamant, rursus in feminis qua infantium alvo editas in utero ipso contra sterilitatem subdi censent; meconium vocant. immo etiam ipsos gymnasiorum rasere parietes, et illae quoque sordes excalfactoriam vim habere dicuntur; panos discutiunt, ulceribus senum puerorumque et desquamatis ambustisve inlinuntur. —Naturalis historia Plinii ^[1]

Fontes

1. Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber XXVIII, cap. 13, [52] — singularis
2. Iordanus Brunus Nolanus (Italice: Giordano Bruno) - Acrotismus Camoeracensis - articuli de natura et mundo. (Universitas Turicensis): Liber circa quartus. Cap. Ubi de loco. Artic. XXXVIII. [Ubi de tempore] — singularis
3. Demetrius Cantemir – Descriptio Moldaviae. (Universitas Turicensis): Secunda pars – Politica. Caput XVII – De Moldavorum moribus — singularis