solus

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈsoːlus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: sō·lus — morphologica: sol-us

Nomen adiectivum

sōl|us, -a, -um (Adiectivum pronominale)

1. Sine alio; unus, unicus.

Declinatio

Adiectivum pronom. singulare				Adiectivum pronom. plurale
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	sōlus	sōla	sōlum	nom.	sōlī	sōlae	sōla
gen.	sōlīus	sōlīus	sōlīus	gen.	sōlōrum	sōlārum	sōlōrum
dat.	sōlī	sōlī	sōlī	dat.	sōlīs	sōlīs	sōlīs
acc.	sōlum	sōlam	sōlum	acc.	sōlōs	sōlās	sōla
abl.	sōlō	sōlā	sōlō	abl.	sōlīs	sōlīs	sōlīs
voc.	sōle	sōla	sōlum	voc.	sōlī	sōlae	sōla

Dictiones derivatae

• sōlum (adverbium)
• sōlummodo (adverbium)

Translationes

Unus, unicus

Anglice: alone (en), sole (en), only (en) Esperantice: sola (eo)

Germanice: allein (de), einsam (de), einzig (de)