stultorum

Discretiva

stultorum dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Modus flexurae	originis
stultōrum	casus genitivus pluralis · genus masculinum	adiectivi stultus
stultōrum	casus genitivus pluralis · genus neutrum	adiectivi stultus

Appellatio pronuntiatusque

API: /stulˈtoːrum/

(classice)

Syllabificatio phonetica: stul·tō·rum — morphologica: stult-orum

Loci

M. Tullius Cicero –106…–43

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.  (45 a.C.n. / 709 a.u.)

• ecce autem alii minuti et angusti aut omnia semper desperantes aut malivoli, invidi, difficiles, lucifugi, maledici, monstruosi, alii autem etiam amatoriis levitatibus dediti, alii petulantes, alii audaces, protervi, idem intemperantes et ignavi, numquam in sententia permanentes, quas ob causas in eorum vita nulla est intercapedo molestiae. igitur neque stultorum quisquam beatus neque sapientium non beatus. —De finibus bonorum et malorum Ciceronis ^[1][2]

Fontes