sumantur
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Discretiva
| sumantur dictio est in variis linguis: |
Formae affines
Latine
Proprietates grammaticales
Appellatio pronuntiatusque

API: /suːˈman.tur/ (classice) - Syllabificatio phonetica: sū·man·tur — morphologica: sum-antur
Latinitas Romana
Vide etiam: → sumantur (Vicicitatio)
Fontes
- Marcus Terentius Varro - De re rustica / de agricultura. (Loeb Classical Library, Londinio MCMXXXIV). Latin Library: Liber tertius, V. p. 5 — sumantur
- De architectura libri decem Vitruvii, (F. Krohn, Lipsiae 1912). Bibliotheca Augustana. Liber nonus, Prooemium. [6] — sumantur
- Gaius Plinius Secundus, Naturalis historiae libri XXXVII. (Teubner, Lipsiae 1892-1909). Bibliotheca Augustana: Liber tertius decimus, cap. 4, [23] — sumantur
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads