tetigerit

Discretiva

tetigerit dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
tetigerit	tertia singularis	perfectum	activa	coniunctivus	tangō (tangere)
tetigerit	tertia singularis	futurum exactum	activa	indicativus	tangō (tangere)

Appellatio pronuntiatusque

API: /teˈti.ge.rit/

(classice)

Syllabificatio phonetica: te·ti·ge·rit — morphologica: tetig-erit

Loci

Phaedrus ca. –10…+60

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.  (ca. 40 p.C.n.)

• Praecepto monitus saepe te considera.

Habebat quidam filiam turpissimam

Idemque insignem pulchra facie filium.

Hi, speculum in cathedra matris ut positum fuit,

Pueriliter ludentes forte inspexerunt.

Hic se formosum iactat: illa irascitur

Nec gloriantis sustinet fratris iocos,

Accipiens – quid enim? – cuncta in contumeliam.

Ergo ad patrem decurrit laesura invicem

Magnaque invidia criminatur filium,

Vir natus quod rem feminarum tetigerit.

Amplexus ille utrumque et carpens oscula

Dulcemque in ambos caritatem partiens:

«Cotidie» inquit «speculo vos uti volo:

Tu formam ne corrumpas nequitiae malis;

Tu faciem ut istam moribus vincas bonis». —Fabulae Phaedri ^[1][2]

Fontes