tango

Solum tango Latine ab hac subpagina tractatur. Vide etiam s.v. Tango.

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈtangoː/, [ˈtaŋ.ɡoː]

(classice)

Syllabificatio phonetica: tan·gō — morphologica: tang-o

Verbum transitivum

tang|ō, -ere, tetigī, tāctum

1. Tactūs sensu deprehendere. ^[1]

Coniugatio

Verbum finitum

­

Thema	Vox activa
tang-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	tangō	tangam		tangēbam	tangerem	tangam
II. sing.	tangis	tangās	tange!	tangēbās	tangerēs	tangēs	tangitō!
III. sing.	tangit	tangat		tangēbat	tangeret	tanget	tangitō!
I. plur.	tangimus	tangāmus		tangēbāmus	tangerēmus	tangēmus
II. plur.	tangitis	tangātis	tangite!	tangēbātis	tangerētis	tangētis	tangitōte!
III. plur.	tangunt	tangant		tangēbant	tangerent	tangent	tanguntō!
Thema	Vox passiva
tang-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	tangor	tangar		tangēbar	tangerer	tangar
II. sing.	tangeris	tangāris	tangere!	tangēbāris	tangerēris	tangēris	tangitor!
III. sing.	tangitur	tangātur		tangēbātur	tangerētur	tangētur	tangitor!
I. plur.	tangimur	tangāmur		tangēbāmur	tangerēmur	tangēmur
II. plur.	tangiminī	tangāminī	tangiminī!	tangēbāminī	tangerēminī	tangēminī	—
III. plur.	tanguntur	tangantur		tangēbantur	tangerentur	tangentur	tanguntor!

Thema	Vox activa
tetig-	Tempus perfectum		plusquam perfectum		futurum exactum
Persona	indicativ.	coniunct.	indicativ.	coniunct.
I. sing.	tetigī	tetigerim	tetigeram	tetigissem	tetigerō
II. sing.	tetigistī	tetigeris	tetigerās	tetigissēs	tetigeris
III. sing.	tetigit	tetigerit	tetigerat	tetigisset	tetigerit
I. plur.	tetigimus	tetigerimus	tetigerāmus	tetigissēmus	tetigerimus
II. plur.	tetigistis	tetigeritis	tetigerātis	tetigissētis	tetigeritis
III. plur.	tetigērunt	tetigerint	tetigerant	tetigissent	tetigerint

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	tangere	tetigisse	tāctūrum, -am, -um esse	tangēns		tāctūrus, -a, -um­
Vox passiva	tangī	tāctum, -am, -um esse	tāctum īrī		tāctus, -a, -um
Gerundium		Gerundivum			Supinum
tangendī		tangendus, -a, -um			tāctum	tāctū

Dictiones collatae

• tăgō, tăgĕre (apud veteres reperitur)
• taxō, taxāre (Frequent. vel intens. a tagō)
• intingō, intingere
• praetingō, praetingere

Synonyma

1. attingō, attingere; contingō, contingere

Dictiones derivatae

• tāctilis
• tāctim
• tāctiō
• tāctus, tāctūs
• tangibilis

Composita

• obtingō, obtingere
• pertingō, pertingere

Translationes

Tactus sensu deprehendere	dilatare ▼

Tactus sensu deprehendere	collabi ▲

Anglice: touch (en), grasp (en) Dacoromane: atinge (ro) Esperantice: tanĝi (eo) Francogallice: toucher (fr) Germanice: berühren (de), anfassen (de), anrühren (de) Hispanice: tocar (es) Islandice: snerta (is) Italice: prendere (it), toccare (it)

Discretiva

tango dictio est in variis linguis:

• Anglice: tango
• Bohemice: tango
• Danice: tango
• Finnice: tango
• Francogallice: tango
• Hispanice: tango
• Italice: tango
• Lusitane: tango
• Slovace: tango

Dictiones similes

• Germanice: Tango
• Hungarice: tangó
• Hibernice: tangó

Formae affines

Lusitane

tango

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
tango	prima singularis	praesens	activa	indicativus	tangar

Appellatio pronuntiatusque

API: [ˈtɜ̃.ɡu]

(Lusitane)

Syllabificatio phonetica: tan·go — morphologica: tang-o

Loci

Petronius Arbiter ca. 14-66

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

saec. I.

• Habebamus tune hominem Cappadocem, longum, valde audaculum et qui valebat: poterat bovem iratum tollere. Hic audacter stricto gladio extra ostium procucurrit, involuta sinistra manu curiose, et mulierem tanquam hoc loco — salvum sit, quod tango — mediam traiecit. —Satyricon T. Petronii Arbitri ^[2][3]

Fontes