transierunt

Discretiva

transierunt dictio est in variis linguis:

Formae affines

Latine

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
trānsiērunt	tertia pluralis	perfectum	activa	indicativus	trānseō (trānsīre)

Appellatio pronuntiatusque

API: /traːnsiˈeːrunt/

(classice)

Syllabificatio phonetica: trāns·i·ē·runt — morphologica: trans-i-erunt

Formae aliae

• trānsiēre

Loci

Aulus Cornelius Celsus 30

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

Latinitas Romana

class.

• Dolores etiam circa coxas et inferiores partes orti, si ad viscera transierunt, subitoque desierunt, mortem subesse testantur, magisque si alia quoque signa accesserunt. —De Medicina Celsi ^[1][2]

Fontes

1. Aulus Cornelius Celsus, De Medicina - Libri Octo. (Teubner, Lipsiae MDCCCLIX). Liber secundus, VI. [6] — transierunt
2. Vicicitatio: transierunt.