utilis

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Latine

Appellatio pronuntiatusque

ūtilisAPI: [ˈuːtɪlɪs](classice)

Notatio

Latine: ūtor (ūtī, ūsus sum).

Nomen adiectivum

ūtil|is, -is, -e

  1. √ Quo uti possumus, qui usui est; prōficuus, accommodātus.[1]
  2. Commodus, lucrōsus

Declinatio

More information positivus singularis, positivus pluralis ...
More information ūtilis comparativus ...
More information ūtilis comparativus ...
More information comparativus singularis, comparativus pluralis ...
More information ūtilis superlativus ...
More information ūtilis superlativus ...
More information superlativus singularis, superlativus pluralis ...

Dictiones collatae

Synonyma

  • ūtibilis

Dictiones derivatae

Translationes

Remove ads

Fontes

  1. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. IV (R-S) / Tom. IV (T-Z), p. 892 “ŪTILIS, e, adject.”

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads