utor

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈuːtor/(classice)
Syllabificatio phonetica: ū·tor morphologica: ut-or

Verbum deponens

ūt|or, -ī, ūsus

  1. Aliquid in usu habere. Adhibere.

Coniugatio

Verbum finitum

More information Thema, Deponens ...
More information Thema, Deponens ...

Verbum infinitum

More information Modus, infinitivus ...

Dictiones collatae

  • ūsitātiō, ūsitātiōnis
  • ūsitātus, ūsitātē, ūsitātim
  • ūsuālis, ūsuāle, ūsuāliter

Dictiones derivatae

  • ūsiō, ūsiōnis
  • ūsitor, ūsitārī
  • ūsūra
  • ūsus, ūsūs, ūsuārius
  • ūtēns, ūtentior
  • ūtēnsilis, ūtēnsile, ūtēnsilitās
  • ūtibilis, ūtibile
  • ūtilis, ūtile, ūtiliter, ūtilitās

Composita

  • abūtor, abūtī, abūsus
  • coūtor, coūtī
  • deūtor, deūtī, deūsus

Translationes

More information Aliquid in usu habere ...
More information Aliquid in usu habere ...

Loci

Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads