utor
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Latine
Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈuːtor/ (classice) - Syllabificatio phonetica: ū·tor — morphologica: ut-or
Verbum deponens
ūt|or, -ī, ūsus
Coniugatio
Verbum finitum
Verbum infinitum
Dictiones collatae
- ūsitātiō, ūsitātiōnis
- ūsitātus, ūsitātē, ūsitātim
- ūsuālis, ūsuāle, ūsuāliter
Dictiones derivatae
- ūsiō, ūsiōnis
- ūsitor, ūsitārī
- ūsūra
- ūsus, ūsūs, ūsuārius
- ūtēns, ūtentior
- ūtēnsilis, ūtēnsile, ūtēnsilitās
- ūtibilis, ūtibile
- ūtilis, ūtile, ūtiliter, ūtilitās
Composita
- abūtor, abūtī, abūsus
- coūtor, coūtī
- deūtor, deūtī, deūsus
Translationes
Loci
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads