vetus

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈwetus/

(classice)

Syllabificatio phonetica: ve·tus — morphologica: vet-us

Nomen adiectivum

vet|us, -eris ^[1][2][3]

1. Magnam aetatem habens, multos annos natus

Declinatio

positivus singularis				positivus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	vetus	vetus	vetus	nom.	veterēs	veterēs	vetera
gen.	veteris	veteris	veteris	gen.	veterum	veterum	veterum
dat.	veterī	veterī	veterī	dat.	veteribus	veteribus	veteribus
acc.	veterem	veterem	vetus	acc.	veterēs	veterēs	vetera
abl.	vetere	vetere	vetere	abl.	veteribus	veteribus	veteribus
voc.	vetus	vetus	vetus	voc.	veterēs	veterēs	vetera

vetus comparativus	dilatare ▼

vetus comparativus	collabi ▲

comparativus singularis				comparativus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	veterior	veterior	veterius	nom.	veteriōrēs	veteriōrēs	veteriōra
gen.	veteriōris	veteriōris	veteriōris	gen.	veteriōrum	veteriōrum	veteriōrum
dat.	veteriōrī	veteriōrī	veteriōrī	dat.	veteriōribus	veteriōribus	veteriōribus
acc.	veteriōrem	veteriōrem	veterius	acc.	veteriōrēs	veteriōrēs	veteriōra
abl.	veteriōre	veteriōre	veteriōre	abl.	veteriōribus	veteriōribus	veteriōribus
voc.	veterior	veterior	veterius	voc.	veteriōrēs	veteriōrēs	veteriōra

classicus comparativus singularis				classicus comparativus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	vetustior	vetustior	vetustius	nom.	vetustiōrēs	vetustiōrēs	vetustiōra
gen.	vetustiōris	vetustiōris	vetustiōris	gen.	vetustiōrum	vetustiōrum	vetustiōrum
dat.	vetustiōrī	vetustiōrī	vetustiōrī	dat.	vetustiōribus	vetustiōribus	vetustiōribus
acc.	vetustiōrem	vetustiōrem	vetustius	acc.	vetustiōrēs	vetustiōrēs	vetustiōra
abl.	vetustiōre	vetustiōre	vetustiōre	abl.	vetustiōribus	vetustiōribus	vetustiōribus
voc.	vetustior	vetustior	vetustius	voc.	vetustiōrēs	vetustiōrēs	vetustiōra

vetus superlativus	dilatare ▼

vetus superlativus	collabi ▲

superlativus singularis				superlativus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	veterrimus	veterrima	veterrimum	nom.	veterrimī	veterrimae	veterrima
gen.	veterrimī	veterrimae	veterrimī	gen.	veterrimōrum	veterrimārum	veterrimōrum
dat.	veterrimō	veterrimae	veterrimō	dat.	veterrimīs	veterrimīs	veterrimīs
acc.	veterrimum	veterrimam	veterrimum	acc.	veterrimōs	veterrimās	veterrima
abl.	veterrimō	veterrimā	veterrimō	abl.	veterrimīs	veterrimīs	veterrimīs
voc.	veterrime	veterrima	veterrimum	voc.	veterrimī	veterrimae	veterrima

classicus superlativus singularis				classicus superlativus pluralis
cas.	masc.	fem.	neut.	cas.	masc.	fem.	neut.
nom.	vetustissimus	vetustissima	vetustissimum	nom.	vetustissimī	vetustissimae	vetustissima
gen.	vetustissimī	vetustissimae	vetustissimī	gen.	vetustissimōrum	vetustissimārum	vetustissimōrum
dat.	vetustissimō	vetustissimae	vetustissimō	dat.	vetustissimīs	vetustissimīs	vetustissimīs
acc.	vetustissimum	vetustissimam	vetustissimum	acc.	vetustissimōs	vetustissimās	vetustissima
abl.	vetustissimō	vetustissimā	vetustissimō	abl.	vetustissimīs	vetustissimīs	vetustissimīs
voc.	vetustissime	vetustissima	vetustissimum	voc.	vetustissimī	vetustissimae	vetustissima

Dictiones collatae

Synonyma

• vetustus, vetustē

Antonyma · contraria

• novus, recēns

Dictiones derivatae

(Adv.) veteriter
(Comp.) veterior, vetustior
(Sup.) veterrimus, vetustissimus (Demin.) veterulus, vetulus, vetusculus

• veterānus, vetrānus
• veterārius
• veterāscō, veterāscere, veterēscō, veterēscere
• veterātor, veterātrīx
• veterātōrius, veterātōriē
• veterētum
• veterīnus
• veternus
• veterō, veterāre
• Veturīna
• vetustās
• vetustēscō, vetustēscere, vetustīscō
• vetustō, vetustāre

Composita

• veterāmentārius

Translationes

Magnam aetatem habens

Anglice: old (en) Batave: oud (nl) Dacoromane: vechi (ro) Francogallice: vieux (fr), âgé (fr)

Germanice: alt (de) Hispanice: viejo (es), mayor (es) Italice: vecchio (it), maggiore (it) Lusitane: velho (pt), maior (pt)

Loci

Latinitas Romana

Erasmus Schmidius 1602

antiq.

class.

I

II

III

IV

V

VI

VII

VIII

IX

X

XI

XII

XIII

XIV

XV

XVI

XVII

XVIII

XIX

XX

XXI

saec. XVII.

• 1602: Quoniam enim ex hactenus allatis abunde constat terram illam vetustissimis fuisse cognitam, ... — Erasmus Schmidius

Fontes

1. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. IV (R-S) / Tom. IV (T-Z), p. 972 — “VĔTUS, vĕtĕris, adject. omn. gen.”
2. Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. III, p. 574 — “vĕtus, vĕtĕris”
3. Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918)  (tom. 2, p. 3460)