vicus

Latine

Haec dictio adhuc stipula est. Amplificando eam adiuvabis Victionarium meliorari.

Notatio

← Protindeuropaee *voiḱ-

Nomen substantivum

vīc|us, -ī masc.

1. Via in urbe cum aedibus secundum eam.
2. Oppidulum.

Declinatio

m.	sing.	plur.
nom.	vīcus	vīcī	I
gen.	vīcī	vīcōrum	II
dat.	vīcō	vīcīs	III
acc.	vīcum	vīcōs	IV
abl.	vīcō	vīcīs	VI
voc.	vīce	vīcī	V

Translationes

Esperantice

(oppidulum) vilaĝo ☞^eo