vio

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈwi.oː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: vi·ō — morphologica: vi-o

Notatio

← Latine: via

Verbum intransitivum

vi|ō, -āre, -ātum ^[1][2][3][4]

1. Viam ire, iter facere.

Coniugatio

Verbum finitum

Thema	Vox activa
vi-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
I. sing.	viō	viem		viābam	viārem	viābō
II. sing.	viās	viēs	viā!	viābās	viārēs	viābis	viātō!
III. sing.	viat	viet		viābat	viāret	viābit	viātō!
I. plur.	viāmus	viēmus		viābāmus	viārēmus	viābimus
II. plur.	viātis	viētis	viāte!	viābātis	viārētis	viābitis	viātōte!
III. plur.	viant	vient		viābant	viārent	viābunt	viantō!­
Thema	Vox passiva
vi-	Tempus praesens			imperfectum		futurum
Persona	indicativ.	coniunct.	imperat.	indicativ.	coniunct.	indicativ.	imperat.
III. sing.	viātur	viētur		viābātur	viārētur	viābitur	—

Verbum infinitum

Modus	infinitivus			participium
Tempus	praesens	perfectum	futurum	praesens	perfectum	futurum
Vox activa	viāre	—	viātūrum, -am, -um esse	viāns		viātūrus, -a, -um­
Vox passiva	viārī	—	—		—
Gerundium		Gerundivum			Supinum
viandī		viandus, -a, -um			—	—

Dictiones collatae

• via
• viābilis, viābile
• viālis, viāle
• viārius
• viāsius
• viāticātus
• viāticum, viāticulum
• viāticus

Synonyma

1. ambulō, ambulāre

Dictiones derivatae

• viābundus
• viātor, viātrīx
• viātōrius

Composita

• anteviō, anteviāre
• dēviō, dēviāre
• inviō, inviāre
• obviō, obviāre
• praeviō, praeviāre

Translationes

Viam ire, iter facere	dilatare ▼

Viam ire, iter facere	collabi ▲

Anglice: walk (en), amble (en), travel (en) Germanice: gehen (de), reisen (de), umherreisen (de)

Discretiva

vio dictio est in variis linguis:

Formae affines

Hispanice

vio

Proprietates grammaticales

Forma	Persona	Tempus	Vox	Modus	Verbum
vio	tertia singularis	perfectum	activa	indicativus	ver

Appellatio pronuntiatusque

vio

API: [bjo]

(Castellane, castellano)

Syllabificatio phonetica: vio — morphologica: vio

Fontes