visium

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈwiːsium/

(classice)

Syllabificatio phonetica: vī·si·um — morphologica: visi-um

Notatio

← Latine: vīsiō

Nomen substantivum

vīs|ium, -iī neut.

1. Peditus, flatus ventris tacitus. ^[1][2]

Declinatio

n.	sing.	plur.
nom.	vīsium	vīsia	I
gen.	vīsiī	vīsiōrum	II
dat.	vīsiō	vīsiīs	III
acc.	vīsium	vīsia	IV
abl.	vīsiō	vīsiīs	VI
voc.	vīsium	vīsia	V

Translationes

Peditus, flatus ventris tacitus

Anglice: silent fart (en) Francogallice: vesse (fr) f

Germanice: stiller Pups (de) m

Fontes

1. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. IV (R-S) / Tom. IV (T-Z), p. 1014 — “VĪSĬUM, ĭī, n. 2. (visio, is)”
2. Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. III, p. 593 — “vīsium, ii, n. = vesse”