visio

Latine

Appellatio pronuntiatusque

API: /ˈwiːsioː/

(classice)

Syllabificatio phonetica: vī·si·ō — morphologica: vis-io

Notatio¹

← Latine: video

Nomen substantivum

vīsĭ|ō, -ōnis fem.

1. √ Factum sensusve videndi.
2. (Meton.) res ipsa, quae videtur.
3. (Fig.) notio, quae extra somnium in animo habetur de aliqua re. ^[1]

Declinatio

f.	sing.	plur.
nom.	vīsiō	vīsiōnēs	I
gen.	vīsiōnis	vīsiōnum	II
dat.	vīsiōnī	vīsiōnibus	III
acc.	vīsiōnem	vīsiōnēs	IV
abl.	vīsiōne	vīsiōnibus	VI
voc.	vīsiō	vīsiōnēs	V

Translationes

Factum sensusve videndi

Anglice: sight (en), vision (en)

Germanice: Sehen (de) n, Anblick (de) m

Res ipsa, quae videtur

Anglice: vision (en), sight (en) Esperantice: vizio (eo)

Germanice: Erscheinung (de) f, Vision (de) f

Notio, quae extra somnium in animo habetur de aliqua re

Anglice: view (en), imagination (en), idea (en)

Germanice: Vorstellung (de) f, Idee (de) f, Gesichtspunkt (de) m

Notatio²

← Latine: vīs + īre ^[2]

Verbum intransitivum

vīs|iō, -īre

1. Peditum ventris sine crepitu emittere. ^[3][4]

Dictiones derivatae

• vīsium

Translationes

Peditum ventris sine crepitu emittere

Anglice: fart (en) silently Francogallice: vesser (fr)

Germanice: leise pupsen (de)

Fontes

1. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. IV (R-S) / Tom. IV (T-Z), p. 1014 — “VĪSĬO, ōnis, f. 3. (video)”
2. Karl Ernst Georges, Ausführliches lateinisch-deutsches Handwörterbuch (Hannover 1913/1918) — 2. vīsio, īre (tom. 2, p. 3518)
3. Aegidius [Egidio] Forcellini, Lexicon Totius Latinitatis (Editio Quarta: Bononiae, Patavii) Tom. IV (R-S) / Tom. IV (T-Z), p. 1014 — “VĪSĬO, vīsis, vīsire, n. 4.”
4. Freund, Wilhelm (1806-1894). Grand dictionnaire de la langue latine … (Editio Prima: Paris, 1883-1929) Tom. III, p. 592 — “2. vīsio, īre, = vesser, … (douteux).”