Cygnus A

Cygnus A (3C 405) ass eng vun den hellsten a bekanntste Radiogalaxien. Den Objet gouf 1939 vum Grote Reber entdeckt; 14 Joer méi spéit, 1953, konnten de Roger Jennison an de Mrinal Kumar Das Gupta beweisen, datt et sech ëm eng duebel Radioquell handelt.

Date vum Cygnus A
Radiobild bei 5 GHz (Date vum VLA)
Stärebild	Cygnus Cyg
Positioun (Equinoxe: J2000.0)
Rektaszensioun	19h 59m 28.4s
Deklinatioun	+40°44'02.1"
Ausgesinn
Hubble-Sequenz	E
Visuell Magnitude	16,22 m
Wénkelduerchmiesser	0,55' × 0,46'
Physikalesch Daten
gehéiert zu	Cygnus-A-Cluster
Routverrécklung	0,056075 ± 0,000067
Distanz	750 Mio Lj / 230 Mio pc
Geschicht
Entdecker	Grote Reber
Entdeckungsdatum	1939
Katalogbezeechnungen
4C 40.40, VV 72, 2E 4309, W 57, BWE 1957+4035, NRAO 620, 1C 19.01, QSO B1957+405, 3C 405, 1RXS J195928.7+404405, 2U 1957+40, 4U 1957+40, DA 500, DB 117, Mills 19+4, PGC  63933, MCG  +07-41-003, IRAS  19577+4035

Wéi all aner Radiogalaxien huet och dës en aktive Galaxiekär.

Falschfarwebiller vun der Radiostralung an der Astronomie weisen zwéin Jets, déi de galakteschen Zentrum an entgéintgesate Richtunge verloossen.

D'Jets enden a Gebidder mat ganz waarme Gasen, déi duerch hir Radiostralung däitlech noweisbar sinn. Hei treffen d'Jetdeelercher op den intergalaktesche Medium deen ëm Galaxie läit an deen dobäi staark opgehëtzt gëtt.

Literatur

• Harris, D. E.; Carilli, C. L.; Perley, R. A. X-Ray Emission from the Radio Hotspots of Cygnus-A, Nature Vol. 367, pp. 713, 1994

Um Spaweck

• Information zu Cygnus A von SIMBAD.

Portal Astronomie