2

Kuckt och : zwee

Lëtzebuergesch

Substantiv f (pl: Zweeën)

2

Aussprooch (IPA): [t͡sweː]

Audio

Bedeitung:

1. D'Ziffer an natierlech Zuel Zwee (2) ass d'Nofollgerin vun der Eent an d'Virgängerin vun der Dräi. Et ass déi eenzeg gerued Primzuel an déi eenzeg hanner där direkt nach eng kënnt.

Bsp:

1. Am Kaartespill gëtt d'Kaart mat der Ziffer Zwee Zweetchen genannt.

Artikel op Wikipedia  Zwee

Zuelen op Lëtzebuergesch

0

1

2

3

4

5

6

7

8

9

10

11

12

13

14

15

16

17

18

19

20

21

100

1 000

1 000 000

1 000 000 000

Null

Eent

Zwee

Dräi

Véier

Fënnef

Sechs

Siwen

Aacht

Néng

Zéng

Eelef

Zwielef

Dräizéng

Véierzéng

Fofzéng

Siechzéng

Siwwenzéng

Uechtzéng

Nonzéng

Zwanzeg

Eenanzwanzeg

Honnert

Dausend

Millioun

Milliard

null

eent

zwee

dräi

véier

fënnef

sechs

siwen

aacht

néng

zéng

eelef

zwielef

dräizéng

véierzéng

fofzéng

siechzéng

siwwenzéng

uechtzéng

nonzéng

zwanzeg

eenanzwanzeg

honnert

dausend

-

-

Iwwersetzungen

Däitsch: Zwei (de) f Englesch: two (en) Franséisch: deux (fr) m Hollännesch: twee (nl)

Limburgesch: twieë (li) f Russesch: два (ru) Spuenesch: dos (es) m