blame

Mofers

Wirkwaord

Lemma

blame /blá:mə/

1. (óneuvergenkelik) (ajerwèts) hieël lichtelik glujje, 'ne zaachte sjien aafgaeve

   Kies wie sjoean die zón dao blaamp achtere berg.

Aafbraeking

• bla-me

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	blaam		blaams		blaamp		blame	blamen	blaamtj ↓blaamp		blame	blamen	blamendj
	IPA	/blà:m/		/blà:m̥s/	/blà:mz/	/blà:m̥p/	/blà:mb/	/blá:mə/	/blá:mən/	/blà:m̥c/ /blà:m̥p/	/blà:mɟ/ /blà:mb/	/blá:mə/	/blá:mən/	/blá:məɲɟ/
vergangen tied	sjrif	blaamdje	blaamdjen	blaamdjes		blaamdje	blaamdjen	blaamdje	blaamdjen	blaamdje	blaamdjen	blaamdje	blaamdjen	geblaamb geblaamp
	IPA	/blà:mɟə/	/blà:mɟən/	/blà:mɟəs/	/blà:mɟəz/	/blà:mɟə/	/blà:mɟən/	/blà:mɟə/	/blà:mɟən/	/blà:mɟə/	/blà:mɟən/	/blà:mɟə/	/blà:mɟən/	/ɣə'blà:mb/
gebi-jjendje wies	sjrif			blaam!				blame-v'r		blaamtj!
	IPA			/blà:m/				/blá:məvər/		/blà:m̥c/	/blà:mɟ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	blame	blamen	geblaam ó		blame	blamen	blamentaere		blamentaeren		geblame		geblamen
	IPA	/blá:mə/	/blá:mən/	/ɣə'blà:m/		/blá:mə/	/blá:mən/	/blá:mən̥'tɛ̀:re/		/blá:mən̥'tɛ̀:ren/		/ɣə'blá:mə/		/ɣə'blá:mən/

In anger spraoke

• Nederlandjs: gloren

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

blame ó /blá:mə/

1. (gerundium) gerundium II van blame
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• bla-me

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	blame	blamen	—
	IPA	/blá:mə/	/blá:mən/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	blame	blamen	—
	IPA	/blá:mə/	/blá:mən/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

blame /blá:mə/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van blame
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van blame

Aafbraeking

• bla-me

Ingels

Wirkwaord

Lemma

blame /bleɪm/

1. besjöljige
2. verwiete

Synoniem

• accuse

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

blame /bleɪm/

1. sjoud ('n verantjwuuerdelikheid)

Synoniem

• fault