brik

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

brik m (Nederlands: baksteen, brik, vuilak)

• Mofers: brik (brikke, brikske)

Verbuging

brikke, brikske

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

brik m /brɪkʲ/

1. (boewkónde) 'ne stein dae oet leim gebakken is of 't matterjaal zelf
2. (euverdrechtelik) 'ne zwaore stein

Aafbraeking

• brik

Synoniem

• [1] bakstein

Aafleijinge

• brikkebekker, brikkefebriek, brikkemoer, brikkenaove
• elvebrik

Verwantje wäörd

• kletsuuerke, rinkaove, veldjbrandj

Zagswies

• ane brikke wirke: in 't Rienlandj wirken ane rink- enne veldjaoves (Det waerdje toet ±1910 gedaon door luuj die 't minder breid hawwe.)

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 91.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	brik		brikke	brikken
	IPA	/brɪkʲ/	/brɪgʲ/	/brɪkʲe/	/brɪkʲen/
dim.	sjrif	brikske	briksken	brikskes
	IPA	/brɪkskʲe/	/brɪkskʲen/	/brɪkskʲes/	/brɪkskʲez/
dat.	sjrif	brik		brikke	brikken
	IPA	/brɪkʲ/	/brɪgʲ/	/brɪkʲe/	/brɪkʲen/

Raod

Wiejer guuef Bakkes nag de mieëvaadsvorm brigke(n) op. Deze vorm mót ónalgemein of hieël aad zeen, went dae kump neet veur inne veurbeeldjzatsen en onneet inne aafleijinge.

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: brik

Fins: tiili Frans: brique v Ingels: brick(en:) Nederlandjs: baksteen(nl:) g

Pruus: Backstein m Sjinees: 磚(zh:) Spaans: ladrillo m Zweeds: tegel ó, tegelsten g

Wirkwaord

Neet-lemma

brik /brɪkʲ/

1. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van braeke
2. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van braeke

Aafbraeking

• brik

Variaasje

• [1] ↓brèk
• [2] ↑brek