buige
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Mofers
Wirkwaord
Lemma
buige /bœ́i̯ʝe/
- (euvergenkelik) get zoea vervörme det 't krómb wuuert, get gebaoge make
- (óneuvergenkelik) (reflexief) zich 't lief inne standj bringe wobie me vanaaf de boek nao veur hingk
- Raod
De wirkwäörd "buge" en "buige" loupen allewiel doorein; veur väöl luuj zeen zie samegevallen en wuuert d'n hujigen tied van "buige" gebroek mitte vergangen tied van "buge".
- Aafbraeking
- bui-ge
- Aafleijinge
- buiging, buigzaam
- aafbuige, doorbuige, mitbuige, neerbuige, oetbuige, ómbuige, rechbuige, róndjbuige, verbuige
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- Kan buige, kan barste.
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 93.
Verveuging
In anger spraoke
[1]
| bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: buge
[2]
| bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: zich buge
Zelfstenjig naamwaord
Neet-lemma
buige ó /bœ́i̯ʝe/
- Raod
Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.
- Aafbraeking
- bui-ge
Verbuging
Wirkwaord
Neet-lemma
buige /bœ́i̯ʝe/
- (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van buige
- (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van buige
- Aafbraeking
- bui-ge
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads