dimme

Mofers

Wirkwaord

Lemma

dimme /dɪ́me/

1. (euvergenkelik) de sterkdje van 't leech in 'n lamp mindere det 't minder fèl is, wie veur 't aangenamer te maken of veur te verkómme det taengeligkers verblindj waere

   Es se taengeligkers höbs, dan mós se-n 't groeatleech vanne wage dimme.

2. (óneuvergenkelik) (euverdrechtelik) (graof spraokgebroek) röstiger aan doon, minder drök doon

Aafbraeking

• dim-me

Aafleijinge

• dimmer
• dimleech

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	dim		dims		dimp		dimme	dimmen	dimtj ↓dimp		dimme	dimmen	dimmendj
	IPA	/dɪ̀m/		/dɪ̀m̥s/	/dɪ̀mz/	/dɪ̀m̥p/	/dɪ̀mb/	/dɪ́mə/	/dɪ́mən/	/dɪ̀m̥c/ /dɪ̀m̥p/	/dɪ̀mɟ/ /dɪ̀mb/	/dɪ́mə/	/dɪ́mən/	/dɪ́məɲɟ/
vergangen tied	sjrif	dimdje	dimdjen	dimdjes		dimdje	dimdjen	dimdje	dimdjen	dimdje	dimdjen	dimdje	dimdjen	gedimb gedimp
	IPA	/dɪ̀mɟə/	/dɪ̀mɟən/	/dɪ̀mɟəs/	/dɪ̀mɟəz/	/dɪ̀mɟə/	/dɪ̀mɟən/	/dɪ̀mɟə/	/dɪ̀mɟən/	/dɪ̀mɟə/	/dɪ̀mɟən/	/dɪ̀mɟə/	/dɪ̀mɟən/	/ɣə'dɪ̀mb/
gebi-jjendje wies	sjrif			dim!				dimme-v'r		dimtj!
	IPA			/dɪ̀m/				/dɪ́məvər/		/dɪ̀m̥c/	/dɪ̀mɟ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	dimme	dimmen	gedim ó		dimme	dimmen	dimmentaere		dimmentaeren		gedimme		gedimmen
	IPA	/dɪ́mə/	/dɪ́mən/	/ɣə'dɪ̀m/		/dɪ́mə/	/dɪ́mən/	/dɪ́mən̥'tɛ̀:re/		/dɪ́mən̥'tɛ̀:ren/		/ɣə'dɪ́mə/		/ɣə'dɪ́mən/

In anger spraoke

[1]

• Ingels: dim
• Nederlandjs: dimmen
• Pruus: dimmen

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

dimme ó /dɪ́me/

1. (gerundium) gerundium II van dimme
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• dim-me

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	dimme	dimmen	—
	IPA	/dɪ́me/	/dɪ́men/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	dimme	dimmen	—
	IPA	/dɪ́me/	/dɪ́men/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

dimme /dɪ́me/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van dimme
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van dimme

Aafbraeking

• dim-me