erve
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Algemein Gesjreve Limburgs
Wirkwaord
erve (Nederlands: erven)
- Verveuging
erf, erfde, geerf
Zelfsjtendig naamwaord
erve m of v (Nederlands: erfgenaam)
- Mofers: è\rfgenaa\m (v; è\rfgena\me, —)
- Verbuging
erve, —
Mofers
Wirkwaord
Lemma
erve /ǽrve/
- (neet-standerd) óngebroekelike vorm van ↑èrve
- Raod
Deze vorm huuert me op 't Mofers bao neet en kump van oearsprónk ouch neet veur in dit dialek. 't Gebroek daovan wuuert daoveur aafgeraoje.
- Aafbraeking
- er-ve
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 116.
Verveuging
Zelfstenjig naamwaord
Neet-lemma
erve ó /ǽrve/
- Raod
Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.
- Aafbraeking
- er-ve
Verbuging
Wirkwaord
Neet-lemma
erve /ǽrve/
- (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van erve
- (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van erve
- Aafbraeking
- er-ve
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads