erve

From Wiktionary, the free dictionary

Remove ads

Algemein Gesjreve Limburgs

Wirkwaord

erve (Nederlands: erven)

Verveuging

erf, erfde, geerf

Zelfsjtendig naamwaord

erve m of v (Nederlands: erfgenaam)

Verbuging

erve, —


Mofers

Wirkwaord

Lemma

erve /ǽrve/

  1. (neet-standerd) óngebroekelike vorm van ↑èrve
Raod

Deze vorm huuert me op 't Mofers bao neet en kump van oearsprónk ouch neet veur in dit dialek. 't Gebroek daovan wuuert daoveur aafgeraoje.

Aafbraeking
  • er-ve
Vermeljing
  • Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 116.

Verveuging

Meer informatie ich, doe ...

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

erve ó /ǽrve/

  1. (gerundium) gerundium II van erve
Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking
  • er-ve

Verbuging

Meer informatie inkelvaad, mieëvaad ...

Wirkwaord

Neet-lemma

erve /ǽrve/

  1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van erve
  2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van erve
Aafbraeking
  • er-ve
Remove ads

Wikiwand - on

Seamless Wikipedia browsing. On steroids.

Remove ads