hinke
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Algemein Gesjreve Limburgs
Wirkwaord
hinke (Nederlands: mank lopen, hinke)
- Verveuging
hink, hinkde, gehink
Mofers
Wirkwaord
Lemma
hinke /hɪ́ŋ̊kʲe/
- (óneuvergenkelik) óngeliek loupen ómdet me zie gewich mer op ei bein kan laote röste, mank of menkig loupe
- (ergatief) zich hinkendj ([1]) örges opaan begaeve
- Aafbraeking
- hin-ke
- Net get anges gesjreve
- Synoniem
- [1] †hinkele
- Verwantje wäörd
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 158.
Verveuging
In anger spraoke
[1]
| bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: hinke
- Frans: boiter
- Ingels: limp
- Nederlandjs: hinken(nl:)
- Pruus: hinken
- Spaans: cojear
- Zweeds: halta
Zelfstenjig naamwaord
Neet-lemma
hinke ó /hɪ́ŋ̊kʲe/
- Raod
Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.
- Aafbraeking
- hin-ke
Verbuging
Wirkwaord
Neet-lemma
hinke /hɪ́ŋ̊kʲe/
- (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van hinke
- (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van hinke
- Aafbraeking
- hin-ke
Zelfstenjig naamwaord
Neet-lemma
hinke /hɪ̀n̥kʲe/
- (neet-lemma) vorm innen diminutief van hin
- Aafbraeking
- hin-ke
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads