hok

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

hok ó (Nederlands: hok)

• Mofers: hok (hokker, hökske)

Sinneniem

• kot

Verbuging

hök/hokke, hökske

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

hok ó /hɒk/

1. 'n plaats of e gebuuwke wo vaerevieë, knien of anger klènder bieëster gehaje waere, ummer gemaak van hout
2. (euverdrechtelik) 'n duuster berging
3. (euverdrechtelik) 'n ellenjig, klei, vervallen hoes

Raod

Dit waord wuuert neet gebroek veur 't gebuuwke van 'nen hóndj; det is 'n "hónjskoeaj".

Aafbraeking

• hok

Net get anges gesjreve

• haok, hook

Aafleijinge

• ophokke
• böshok, doevenhok, hinnenhok, kaviahok, knienshok, ómkleihok, sjiethok, slaophok

Verwantje wäörd

• stal
• [3] bult, brak, rwien

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 162.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	hok		hokker
	IPA	/hɒk/	/hɒg/	/hɒkər/
dim.	sjrif	hökske	höksken	hökskes
	IPA	/hœkskə/	/hœkskən/	/hœkskəs/	/hœkskəz/
dat.	sjrif	hok		hokker
	IPA	/hɒk/	/hɒg/	/hɒkər/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: hok
• Nederlandjs: hok^(nl:) ó, kot^(nl:) ó

Wirkwaord

Neet-lemma

hok ... op /hɒk/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van ophokke (in houfzats)
2. (neet-lemma) inkelveljigen derdje-persoeansvorm (det) innen hujigen tied van ophokke (in houfzats)
3. (neet-lemma) mieëveljigen twieëdje-persoeansvorm (geer) innen hujigen tied van ophokke (in houfzats)
4. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van ophokke
5. (neet-lemma) mieëveljige gebi-jjendje wies van ophokke

Aafbraeking

• hok

Variaasje

• [1,2,3] (in naevezats) ophok
• [5] hoktj op

Nederlandjs

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

hok ó /hɔk/

1. hok

Sinneniem

• kot

Verbuging

	inkelvaad	mieëvaad
nom.:	hok	hokken
dim.:	hokje	hokjes