kakele
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Algemein Gesjreve Limburgs
Wirkwaord
kakele (Nederlands: kakelen)
- Verveuging
kakelt, kakelde, gekakeld
Mofers
Wirkwaord
Lemma
kakele /ká:kə̽lə/
- (óneuvergenkelik) 'ne sjerpe, gebraoke klank make wie 'n hin det duit (veural wen die net gelag haet)
- Aafbraeking
- ka-ke-le
- Aafleijinge
- Zagswies
- kakele wie 'n hoon: aanhajendj hieël hel zwetse
- 'n Hin geit kakele wen 't pas gelag haet.
- Vermeljing
- Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 176-177.
Verveuging
In anger spraoke
| bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: kakele
- Ingels: cackle
- Japans: 嗹(ja:)
- Nederlandjs: kakelen(nl:)
- Pruus: gackern, kakeln
Zelfstenjig naamwaord
Neet-lemma
kakele ó /ká:kə̽lə/
- Raod
Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.
- Aafbraeking
- ka-ke-le
Verbuging
Wirkwaord
Neet-lemma
kakele /ká:kə̽lə/
- (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van kakele
- (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van kakele
- Aafbraeking
- ka-ke-le
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads