knerre

Mofers

Wirkwaord

Lemma

knerre /kn̥ǽre/

1. (euvergenkelik) 'ne roewe, krömmendje klank make wie van twieë hel veurwerpe die mit krach euverein haer wrieve

Aafbraeking

• kner-re

Aafleijinge

• knerretig

Zagswies

• mitte tenj knerre

Verveuging

		ich		doe		det		veer		geer		zie		deilwaord
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison
hujigen tied	sjrif	kner		kners		knert ↓knertj		knerre	knerren	knert ↓knertj		knerre	knerren	knerrendj
	IPA	/kn̥æ̀r/		/kn̥æ̀r̥s/	/kn̥æ̀rz/	/kn̥æ̀r̥t/ /kn̥æ̀r̥c/	/kn̥æ̀rd/ /kn̥æ̀rɟ/	/kn̥ǽre/	/kn̥ǽren/	/kn̥æ̀r̥t/ /kn̥æ̀r̥c/	/kn̥æ̀rd/ /kn̥æ̀rɟ/	/kn̥ǽre/	/kn̥ǽren/	/kn̥ǽreɲɟ/
vergangen tied	sjrif	knerdje ↓knerde	knerdjen ↓knerden	knerdjes ↓knerdes		knerdje ↓knerde	knerdjen ↓knerden	knerdje ↓knerde	knerdjen ↓knerden	knerdje ↓knerde	knerdjen ↓knerden	knerdje ↓knerde	knerdjen ↓knerden	geknerd geknerdj
	IPA	/kn̥æ̀rɟe/ /kn̥æ̀rde/	/kn̥æ̀rɟen/ /kn̥æ̀rden/	/kn̥æ̀rɟes/ /kn̥æ̀rdes/	/kn̥æ̀rɟez/ /kn̥æ̀rdez/	/kn̥æ̀rɟe/ /kn̥æ̀rde/	/kn̥æ̀rɟen/ /kn̥æ̀rden/	/kn̥æ̀rɟe/ /kn̥æ̀rde/	/kn̥æ̀rɟen/ /kn̥æ̀rden/	/kn̥æ̀rɟe/ /kn̥æ̀rde/	/kn̥æ̀rɟen/ /kn̥æ̀rden/	/kn̥æ̀rɟe/ /kn̥æ̀rde/	/kn̥æ̀rɟen/ /kn̥æ̀rden/	/ɣə'kn̥æ̀rd/ /ɣə'kn̥æ̀rɟ/
gebi-jjendje wies	sjrif			kner!				knerre-v'r		knertj!
	IPA			/kn̥æ̀r/				/kn̥ǽrever/		/kn̥æ̀r̥c/	/kn̥æ̀rɟ/
substantivering		infinitief		gerundium I		gerundium II		supinum				participium
		radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal	liaison	radikaal		liaison		radikaal		liaison
	sjrif	knerre	knerren	gekner ó		knerre	knerren	knerrentaere		knerrentaeren		geknerre		geknerren
	IPA	/kn̥ǽre/	/kn̥ǽren/	/ɣə'kn̥æ̀r/		/kn̥ǽre/	/kn̥ǽren/	/kn̥ǽren̥'tɛ̀:re/		/kn̥ǽren̥'tɛ̀:ren/		/ɣə'kn̥ǽre/		/ɣə'kn̥ǽren/

In anger spraoke

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: knarre

Fins: narista Frans: grincer Ingels: grind Nederlandjs: knarsen, knersen

Pruus: knarren Spaans: crujir Zweeds: knarra

Zelfstenjig naamwaord

Neet-lemma

knerre ó /kn̥ǽre/

1. (gerundium) gerundium II van knerre
   

Raod

Deze vorm (gerundium II taenge I) geldj es (neutraal) spraokgebroek sónger negatieve bieklank.

Aafbraeking

• kner-re

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	knerre	knerren	—
	IPA	/kn̥ǽre/	/kn̥ǽren/	—
dim.	sjrif	—		—
	IPA	—		—
dat.	sjrif	knerre	knerren	—
	IPA	/kn̥ǽre/	/kn̥ǽren/	—

Wirkwaord

Neet-lemma

knerre /kn̥ǽre/

1. (neet-lemma) mieëveljigen ieëste-persoeansvorm (veer) innen hujigen tied van knerre
2. (neet-lemma) mieëveljigen derdje-persoeansvorm (zie) innen hujigen tied van knerre

Aafbraeking

• kner-re