koet

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

koet m (Nederlands: jongen, snottebel, kleine snottebel, kleine jongen)

• Mofers: jó\ng (semantisch; jó\nges, ju\ngske), koe~t (vormtechnisch, v; koe~te, kuu~tje)

Sinneniem

• bausj, boeb, gammae, jóng, knöl, poependriet

Verbuging

koete, kuutje

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

koet v /kú:t/

1. 'n häöldje in 'n horizontaal vlaak (wie de gróndj of 't bèd)

   Hinne make koeten inne gróndj veur zich dao-in te ploewere.

2. e róndj, dreig gaat sónger opstäöndje randj, gelaegen in 'n zoeaget horizontaal ómgaeving
3. (synoniem) anger waord veur bèd (spottendj gebroek)

Aafbraeking

• koet

Net get anges gesjreve

• kuit, kuut

Aafleijinge

• koetjónk
• aolkoet, hazekoet, hónjskoet, mèlkkoet

Verwantje wäörd

• ès, haol, koel
• koetele

Zagswies

• kuutje liemere: e speel mit kölse wobie die vanaaf 'ne streep op 2 of 3 maeter aafstandj in e kuutje geroldj mótte waere: dae det de meiste kölsen d'rin krieg maag die in 't kuutje allemaol hajen en dao-op es ieëste de kölse die daonaeve zeen gekómme mit 't middelste kuuetje vanne wiesvinger d'rin liemere; wen d'r dan 't kuutje mis, maag dao-op dae waat mit zien köls 't kortstebie ligk doorgaon.

Vermeljing

• Bakkes, Pierre: Mofers Waordebook, Stichting Mofers Waordebook (2007); p. 199.

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	koet		koete	koeten
	IPA	/kú:t/	/kú:d/	/kú:tə/	/kú:tən/
dim.	sjrif	kuutje	kuutjen	kuutjes
	IPA	/kʉ̜́:cə/	/kʉ̜́:cən/	/kʉ̜́:cəs/	/kʉ̜́:cəz/

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	koet		koete	koeten
	IPA	/kú:t/	/kú:d/	/kú:tə/	/kú:tən/
dim.	sjrif	kuutje	kuutjen	kuutjes
	IPA	/kʉ̜cə/	/kʉ̜cən/	/kʉ̜cəs/	/kʉ̜cəz/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: kaot
• Nederlandjs: kuiltje ó

[2]

• Nederlandjs: gat^(nl:) ó

[kuutje liemere]

• Nederlandjs: kuiltjeschieten