krank

Algemein Gesjreve Limburgs

Bieveuglik naamwaord

krank (Nederlands: ziek)

• Mofers: kra~nk (kra~nker, kra~nkste)

Verbuging

kranke m/v/p, kranker, krankste

Mofers

Bieveugelik naamwaord

Lemma

krank /kr̥áŋ̊k/

1. zich in 'nen toestandj bevinje wobie me liefelik neet gans tegooj wirk (gezag van luuj en bieëster)
2. (euverdrechtelik) ónakseptabel slech

   Det ganse fieës waas krank g'organizeerdj; dao kós te nannieks te drinke kriege.

Aafbraeking

• krank

Aafleijinge

• kranke, krenkdje, krenkelik
• krankegestich, krankenhoes, krankesjien, krankewage, krankezöster, krankólm, krankzinnig
• aidskrank, doeadkrank, sterveskrank, zieëkrank

Antoniem

• gezóndj

Verwantje wäörd

• dul, krangs, misselik, zeek

Zagswies

• aete wie 'n kranke hin: hieël min aete
• krank inne kop zeen: geiselik neet in orde zeen
• (neet) krank van hert zeen: zich (neet) ech krank veule; wuuert gezag es m'n 'n krenkdje haet sónger zich slech te veule

  Es se verkaadj bös, bös se neet krank van hert.

• zoea krank wie 'nen hóndj: hieël krank
• zoea krank wie 'n huundje: hieël krank

Verbuging

		inkelvaad					mieëvaad	predikatief
		mannelik		vrouwelik	ónziejig			geslechtelik		ónziejig
		radikaal	liaison		radikaal	liaison		radikaal	liaison	radikaal	liaison
positief	sjrif	kranke	kranken	kranke	krank		kranke	krank		krank
	IPA	/kr̥áŋ̊kə/	/kr̥áŋ̊kən/	/kr̥áŋ̊kə/	/kr̥áŋ̊k/	/kr̥áŋg/	/kr̥áŋ̊kə/	/kr̥áŋ̊k/	/kr̥áŋg/	/kr̥áŋ̊k/	/kr̥áŋg/
kómparatief	sjrif	krankere	krankeren	kranker	kranker		kranker	kranker		krankert
	IPA	/kr̥áŋ̊kərə/	/kr̥áŋ̊kərən/	/kr̥áŋ̊kər/	/kr̥áŋ̊kər/		/kr̥áŋ̊kər/	/kr̥áŋ̊kər/		/kr̥áŋ̊kər̥t/	/kr̥áŋ̊kərd/
superlatief	sjrif	krankste	kranksten	krankste	krankste		krankste	krankste		krankste
	IPA	/kr̥áŋ̊kstə/	/kr̥áŋ̊kstən/	/kr̥áŋ̊kstə/	/kr̥áŋ̊kstə/		/kr̥áŋ̊kstə/	/kr̥áŋ̊kstə/		/kr̥áŋ̊kstə/
partitief	sjrif									kranks
	IPA									/kr̥áŋ̊ks/	/kr̥áŋgz/

		inkelvaad	mieëvaad
flexieadverbiaal (positief)	sjrif	(wie) kranks (toe)	(wie) krank (geer)
	IPA	/wì: kr̥áŋ̊ks tú:/	/wì: kr̥áŋ̊k ʝ̊é:r/
flexieadverbiaal (kómparatief)	sjrif	(wie) krankers (toe)	(wie) krankertj (geer)
	IPA	/wì: kr̥áŋ̊kər̥s tú:/	/wì: kr̥áŋ̊kər̥c ʝ̊é:r/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: krank

Fins: sairas Frans: malade(fr:) Grieks (nuuj): αδιάθετος(el:) Ingels: ill(en:), sick(en:) Nederlandjs: ziek Pools: chory(pl:)

Pruus: krank Russisch: больной(ru:) Spaans: enfermo, morboso Tagalog: may-sakit(tl:) Viëtnamees: ốm(vi:) Zweeds: sjuk

Biewaord

Neet-lemma

krank /kr̥áŋ̊k/

1. (neet-lemma) op 'n [↑] meneer

Aafbraeking

• krank

Verbuging

		adverbiaal
		radikaal	liaison
positief	sjrif	krank
	IPA	/kr̥áŋ̊k/	/kr̥áŋg/
kómparatief	sjrif	kranker
	IPA	/kr̥áŋ̊kər/
superlatief	sjrif	krankste
	IPA	/kr̥áŋ̊kstə/