opgraving

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

opgraving v (Nederlands: opgraving)

• Mofers: opgra~ving

Verbuging

opgravinge, —

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

opgraving v /ɒpɣ̊r̥á:vɪŋ/

1. 'n plaats wo me fossiellen of rwiene bloeatligk oete gróndj
2. 't bloeatligke van fossiellen of rwiene
3. de fossiellen of rwiene die me bloeatgelag haet

Aafbraeking

• op-gra-ving

Verwantje wäörd

• fossiel, rwien

Samestèlling

• opgrave + -ing

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	opgraving		opgravinge	opgravingen
	IPA	/ɒpɣ̊r̥á:vɪŋ/		/ɒpɣ̊r̥á:vɪŋe/	/ɒpɣ̊r̥á:vɪŋen/
dim.	sjrif	opgraevingske	opgraevingsken	opgraevingskes
	IPA	/ɒpɣ̊r̥ɛ́:vɪ̽ŋ̊skʲe/	/ɒpɣ̊r̥ɛ́:vɪ̽ŋ̊skʲen/	/ɒpɣ̊r̥ɛ́:vɪ̽ŋ̊skʲes/	/ɒpɣ̊r̥ɛ́:vɪ̽ŋ̊skʲez/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: opgraving

Frans: fouilles v mv Ingels: excavation Iteljaans: cavatura(it:) v Nederlandjs: opgraving g

Pruus: Ausgrabung v Spaans: excavación v Zweeds: utgrävning g