pan
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Algemein Gesjreve Limburgs
Zelfsjtendig naamwaord
pan v (Nederlands: pan, kookpan, dakpan, onderdeel van vuursteenstoel van geweer, pech, defect aan voertuig, panne, stoel van vuursteengeweer)
- Sinneniem
- (kaokgereij) kokepan
- Verbuging
panne, penke
Mofers
Zelfstenjig naamwaord
Lemma
pan v /pàn/
- 'ne platten, óndepe pot mit 'ne lange steel worin me get kan braoje
- (boewkónde) einanger euverlappendj stein of petónne teechele womit e sjuuns daak aafgedèk wuuert det 't neet laek
- Raod
In 't Mofers duit me neet kaoken in panne, mer in kèlles. 'n Pan is puur veur get in te braoje.
- Aafbraeking
- pan
- Aafleijinge
- pannedaak, pannefebriek, pannekook, pannelap, pannelat, pannelekker, pannenaove, pannepóp, pannesjop, pannezitter
- daakpan, hoeagendrökpan, steelpan, veespan
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- aerpel inne pan: aerpel die m'n opgebraojen gaet inne pan (Nederlandjs: gebakken aardappelen)
- 'n pan aaf/los höbbe: (lichtelik) gestuuerd zeen
- Dae geit gèn pan los; dae haet e gans daak aaf!
- óngere panne zeen
- e daak baove de kop höbbe
- 'n aktiviteit höbbe die väöl tied kos
- Mit det werk bös toe veurluipig waal óngere panne.
Verbuging
In anger spraoke
[1]
| bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: pan
|
[2]
| bewirk |
|
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads