pen

Algemein Gesjreve Limburgs

Zelfsjtendig naamwaord

pen v (Nederlands: pen)

• Mofers: pe\n (pe\nne, pe\nke)

Verbuging

penne, penke/penneke

Zelfsjtendig naamwaord

pen m (Nederlands: slipjas)

• Kiek bie sjluppejas.

Sinneniem

• batsesjlaeger, frak, klaever, pittelaer, purgeerkeel, sjluppejas, sjwalbersjtart

Verbuging

penne, penke

Mofers

Zelfstenjig naamwaord

Lemma

pen v /pæ̀n/

1. e veurwerp worin ink zitj, womit me kan sjrieven en teikene

   'n Pen mós se richting gaeve mitte wiesvinger.

2. 'n lang, stevige vaer van veugel en anger vluugvieë
3. e mit päöl aafgerasterdj stök landj veur vieë in te haje
4. (synoniem) anger waord veur pin

Aafbraeking

• pen

Aafleijinge

• penne
• [1] balpen, bustelpen, kogelpen, völpen
• [1] penheljer, pennedoeas, pennelekker, pennemets, pennesteel
• [2] slaagpen, stertpen

Zagswies

• al langer inne pen zeen: al langer te verwachte zeen

Verbuging

		inkelvaad		mieëvaad
		radikaal	liaison	radikaal	liaison
nom.	sjrif	pen		penne	pennen
	IPA	/pæ̀n/		/pǽne/	/pǽnen/
dim.	sjrif	penke	penken	penkes
	IPA	/pæ̀n̥kʲe/	/pæ̀n̥kʲen/	/pæ̀n̥kʲes/	/pæ̀n̥kʲez/

In anger spraoke

[1]

bewirk

• Algemein Gesjreve Limbörgs: pen

Frans: stylo(fr:) m Ieslandjs: penni m Ingels: pen, frindle(en:) Japans: ペン(ja:) Nederlandjs: pen g Pruus: Stift m, Kugelschreiber m

Sjinees: 筆(zh:) Spaans: pluma(es:) v Tagalog: pluma(tl:) Witrussisch: пяро(be:) ó Zweeds: penna g

Wirkwaord

Neet-lemma

pen /pæ̀n/

1. (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van penne
2. (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van penne

Aafbraeking

• pen