regel
From Wiktionary, the free dictionary
Remove ads
Algemein Gesjreve Limburgs
Zelfsjtendig naamwaord
regel m (Nederlands: regel, verordening, voorschrift, liniaal, meetlat, regelmaat, meestal, verbindingsbalk in de vakwerkbouw)
- Verbuging
regele, regelke
Mofers
Zelfstenjig naamwaord
Lemma
regel m /ré:ʝel/
- 'ne zats in 'n teks, alle gesjreve teikes en wäörd die op ein lien naevenein staon
- 'n vasgestèldje richlien of e veursjrif wo me zich aan mót haje
- (boewkónde) 'n houtere lat of 'n houtere röb van 'n bestumdje aafmaeting, döks gebroek veur get anges aan vas te make
- Aafbraeking
- re-gel
- Net get anges gesjreve
- Aafleijinge
- erregel, regele, regelement, regeletuuer, regelmaesig
- regelgaeving, regelmaot, regelrech
- besloetregel, gróndjregel, maotregel, óngerregel, speelregel, spèllingsregel, straofregel, witregel
- Verwantje wäörd
- Verwantje wäörd
- Zagswies
- Dao is gaar gènne regel: Det is einen doorein.
Verbuging
In anger spraoke
[1]
| bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: regel
[2]
| bewirk |
- Algemein Gesjreve Limbörgs: regel
Wirkwaord
Neet-lemma
regel /ré:ʝel/
- (neet-lemma) inkelveljigen ieëste-persoeansvorm (ich) innen hujigen tied van regele
- (neet-lemma) inkelveljige gebi-jjendje wies van regele
- Aafbraeking
- re-gel
Remove ads
Wikiwand - on
Seamless Wikipedia browsing. On steroids.
Remove ads